Кон средината на минатиот век (периодот 1950-1960 година) САД вложуваа големи напори за да направат супербрзи шпионски авиони кои ќе бидат во можност лесно да влезат во воздушниот простор на потенцијалниот непријател. Во тој период се роди концептот на нова технологија која ја намалува радарската видливост. Резултат на овие напори е цела низа летала кои се одликуваа со специфични летечко-технички способности како што се B-57, U-2, A-12 и SR-71 (попознат како Blackbird (мак. кос – заб. на прев.), пренесува интернет-портал „Взгљад“.
Меѓутоа, уште во 1954 година познатиот воздухопловен и ракетен конструктор Павел Цибин им предложи на советските власти развој на летало со супериорни летечки карактеристики¹, кое слободно може да се нарече претходник на „Косот“.
Всушност се работеше за концепт на развој на суперсонично летало-бомбардер кое ќе носи атомска бомба. Перспективното советско летало е замислено на начин да може да изврши уништувачки удар длабоко на непријателска територија, истовремено не оставајќи му на противникот никаква шанса за негово пресретнување, наведува американскиот интерет-портал.
Иако проектот почна да се развива, на крај сепак не беше реализиран во пракса. Причина за откажување на проектот не беше од техничка природа, туку кадровските слабости во проектантските бироа, кои не можеа да ја следат визијата на Цибин.
¹ Проектот на Цибин го носеше кодното име ОКБ-256. Негова задача беше да се направи суперсоничен стратешки бомбардер кој ќе можеше да оствари брзина од 3000 км/ч, плафон на лет од 30000 метри и оперативен долет од 14000 км.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче