Како една БРУТАЛНА и КРВАВА опсада ги започна трговските односи меѓу Русија и Кина

• Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
• Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
• Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа

Во 1727 година Русите изградија тврдина на крстосницата на руското царство и царството Кинг. Тврдината прерасна во град кој се спои со блиската трговска населба наречена Кјахта. Со текот на времето Кјахта се претвори во центар на трговијата меѓу двете царства и помогна луѓето што живеат во европскиот дел на Русија да се запознаат со кинескиот чај.

Еден век пред тоа, Русија покажа интерес за воспоставување трговски односи со Кина. Првите руски емисари отидоа во Кина во 1618 година, а подоцна земјата испрати примероци од руски стоки во Пекинг. И покрај повторните обиди да се поттикне трговијата меѓу двете земји, таа нема да биде воспоставена додека не дојде до воен конфликт.

Судирите меѓу руските истражувачи, авантуристите и војската и силите на кинеската династија Кинг почнаа во 1652 година. Во центарот на конфликтот беше контролата на областа во Сибир по должината на реката Амур, каде што вредно крзно имаше во изобилство. Двете страни имаа своја визија за тој регион и не се колебаа да го искористат локалното население за снабдување со храна или, во случајот со династијата Кинг, за зголемување на даноците.

Повремените непријателства кулминираа кога трупите на Кинг ја опседнаа козачката тврдина Албазин во 1685 година. Ова беше брутална опсада која однесе многу животи на двете страни. Не можејќи да ја заземе технолошки напредната тврдина, генералот Кинг реши да ги изгладне руските сили блокирајќи им го пристапот до блиската река.

Како резултат на тоа, многу руски борци починаа од болести како скорбут, тифус и колера. Но, и кинеските војници гладуваа и мрзнеа пред ѕидините на тврдината до тој степен што некои од нив прибегнаа кон канибализам. Во опсадата загинаа околу 600 руски и повеќе од 1500 кинески војници.

За да го спречи понатамошното непотребно страдање, Русија испрати емисари во Пекинг, кои пристигнаа таму во октомври 1686 година, нудејќи мир. Како резултат на тоа, царот Кинг нареди да се прекине опсадата. Кинеските трупи им понудија храна и лекови на 24 преостанати руски бранители на тврдината.

Резултатот од оваа битка беше договор меѓу Русија и династијата Кинг, познат како Договорот од Нерчин. Русите му го отстапија Албазин на Кинг, но го задржаа блискиот град Нерчинск. Без оглед на контрадикторните толкувања на договорот од страна на историчарите, тој генерално се смета за почеток на воспоставените трговски односи меѓу двете земји.

Русите и Кинезите започнаа да тргуваат во градот Нерчинск, но постепено беше заменет од Кјахта како најголем трговски град на руско-кинеската граница во тоа време. Интензивирањето на трговијата меѓу двете држави резултираше со формирање на северниот „пат на чајот и коњите“, трговска рута кој се протегаше од Вухан до Санкт Петербург, минувајќи низ градови како Кјахта, Краснојарск, Нижни Новгород и, се разбира, Москва.

Клучната трговска роба која се извезуваше од Кина во Русија беше чајот. Во замена за чај Кинезите добиваа облека, крзно, кожа и други стоки. 

Скоро еден век Кјахта ги снабдуваше руските градови со чај од Кина. На преминот од XIX во XX век Русија стана главен увозник на кинески чај, купувајќи над 60 проценти од вкупната количина на чајот што го извезуваше Кина.

Кога Русите ја стартуваа Транссибирската железница во 1891 година, транспортирањето чај од кинескиот Хангжу до Владивосток, а потоа до европските делови на Русија стана многу поевтино и побрзо, така што Лондон стана речиси ирелевантен за извозот на кинески чај.

Болшевичката револуција од 1917 година стави крај на ерата на активна трговија меѓу двете земји. Пред револуцијата Русите поседуваа шест фабрики за чај во Хангжу, и сите беа затворени кога новата советска влада им ги ускрати на руските трговци трговските привилегии во областите што ги уживаа за време на царскиот режим.