Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
На времето петербуршкиот фотограф Александар Мојсеев отишол на кратко патување низ Ленинградската област. Бил многу изненаден кога здогледал дрвена црква постара и од Санкт Петербург.
Оттогаш тој веќе 10 години патува по зафрлените северни села. Веројатно локацијата придонела во тие места да се зачуваат старите дрвени цркви кои ги преживеале сите неволји на ХХ век. Во својата книга „Северот што исчезнува: вистински приказни од животот на руските села“ (издавачка куќа „Эксмо“, 2024), Александар се обиде да ја овековечи убавината на тие северни села.
Оваа црква на реката Важинка е оддалечена неколку стотини километри од големите градови.
Никољската црква во зимско „руво“
Александар Мојсеев/Эксмо, 2024.Изградена во 1696 година во архитектонски стил типичен за Рускиот Север. Основата е осмоаголна, храмот е со шаторест покрив, а камбанаријата е посебна градба.
Капелата „Св. Петар и Павле“ од втората половина на XVIII век е изградена на место кое било на добар глас меѓу риболовците.
Тука рибата добро „гризела“, затоа капелата е посветена на светите апостоли Петар (заштитникот на рибарите) и Павле.
Дрвената црква била изградена во 1493-1496 година. Се смета дека е една од најстарите цркви во Русија која стои на своето првобитно место. (Останатите се пренесени во музеи на дрвена архитектура). Црквата ја преживеа и окупацијата на финските трупи 1941-1944 година.
Во текот на 1940-тите, северно и западно од езерото Онега имаше повеќе од 200 цркви и капели. До денес се зачувани само триесетина. Многу изгореа во пожари.
Црквата „Св. Димитриј“ од крајот на XVIII век во селото Шчелејки е еден од зачуваните примероци. Неодамна беше целосно реставрирана.
На брегот на езерото Онега има цела низа прекрасни дрвени цркви. Најпознатиот архитектонски ансамбл е Кишкиот погост на островот Кижи (руски: „погост“ - оградени гробишта со парохиска црква). Меѓутоа, постои и помалку познатиот Гиморецки погост. Во склоп на него е изградена црквата „Рождество на Пресвета Богородица“ во втората половина на XVII век.
Изградена е во 1770-тите со пари на извесен петербуршки трговец. Првично бил изграден цел архитектонски ансамбл, со уште една црква и камбанарија кои изгореле во пожар во 1942 година. Во советско време, црквата „Св. Александар Свирски“ се користеше како библиотека и клуб. За време на перестројката беше реставрирана, но во неа сè уште не се одржуваат богослужби.
Според авторот, ова е една од најубавите капели на северот на езерото Онега.
Се наоѓа на самиот брег, па ако се искачите на камбанаријата можете да уживате во живописниот поглед.
Сега ова село е напуштено и црквата стои среде шума и грмушки. Некогаш тука вриеше од живот, а потоа многу жители си заминаа, па дури и ги зедоа со себе своите дрвени куќички.
„Од Холмогор до Кола - триесет и три Николи“. Така велеле во старо време Поморите (жителите на Рускиот Север, подетално за нив во нашиот материјал). Навистина, на Северот има многу цркви посветени на свети Никола Угодник. Тој е најомилениот светец во Русија и е заштитник на патниците.
Вирма, древно село на Поморите, се наоѓа на истоимената река на мочурлив терен, сосем близу до брегот на Белото море. Црквата е изградена во текот на 1630-тите. Изградена е од средства на Соловецкиот манастир кој се наоѓа во близина, на островите во Белото море. Советската владст ја сруши црковната камбанарија, но мештаните, за среќа, успеаја да ја одбранат црквата од уривање.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче