- Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
- Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
- Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа
За време на своето постоење Црвениот плоштад веројатно нема видено толку многу свечени настани. Се одржуваа, меѓу другото, и празнични демонстрации...
И воени паради...
И масовно организирани прошетки на разни индустриски синдикати, и спортски настани...
И средби на жени-комунисти од целиот свет...
Одржувана е и обука на Кремљовскиот полк.
По смртта на Владимир Илич Ленин во 1924 година, на Црвениот плоштад се појави мавзолејот на Ленин, новиот атрибут на советската власт кој со текот на времето прерасна во култ. Мавзолејот најпрво привремено беше направен од дрво, а потоа од камен.
Митинзи и собири не се одржуваа само на Црвениот плоштад. Агитациската работа со населението се одвиваше во целиот град.
Агитациски автомобил во Мјасничката улица.
Митинг на Ходинско поле (симболично е што токму таму се славеше крунисувањето на Николај II и што многу луѓе ги загубија животите во толпата што се создаде кога бесплатно се делеа подароци).
Една од најпознатите фотографии на водачот на револуцијата: Ленин им држи говор на војниците на Црвената армија.
Дури и на железничките станици беа основани „агитациски пунктови“ кои служеа како центри на масовна политичка работа. На фотографијата е Курската железничка станица.
Луѓе од село доаѓаат во Москва за сезонска работа.
Болшевиците основаа агитациски театарски трупи кои изведуваа различни претстави. Така, политичките теми беа поинтересни и полесни за разбирање (особено кога стануваше збор за неписмените). На фотографијата настапува трупата „Сина блуза“ со краткото театарско дело „Црвената армија“.
Имаше и патувачки филмски екипи кои снимаа и прикажуваа филмови - нов вид уметност на која болшевиците ѝ придаваа големо значење.
Реклама за филмот на Сергеј Ејзенштајн „Крстосувачот „Потемкин“ на фасадата на Уметничкото кино.
На новата земја ѝ требаше нова уметност, па беше отворено училиштето ВХУТЕМАС (Високи уметничко-технички работилници).
Болшевиците агресивно ги затвораа црквите и го конфискуваа црковниот имот. Голем дел од црковните скапоцености беа продадени на Запад или претопени за потребите на војската. На фотографијата војници во Кремљ изнесуваат скапоцености од Симоновиот манастир, кој подоцна ќе биде срушен.
Поглед на Страсниот плоштад (десно е Страсниот манастир кој подоцна беше урнат).
Стариот храм „Христос Спасител“, урнат во текот на 1930-тите.
Модата во 1920-тите. Девојки од времето на НЕП (нова економска политика) шетаат на Чистопрудниот булевар во центарот на Москва.
Сухарева кула – здание кое Москва го загуби засекогаш. Урната во 1934 година.
Станица за трамвај на Сухаревскиот плоштад.
Во 1920-тите во Москва сè уште можеше да се сретнат голем број коњски запреги. Многу улици беа тесни, но имаше и многу широки, со густ сообраќај од јавниот и приватниот транспорт. На фотографијата се гледаат белите ѕидини на Китај-Город, кои ќе бидат урнати во 1930-тите со цел да се прошират авениите и да се добие повеќе простор за сообраќај.
Во зградата на благородничкиот Англиски клуб во текот на 1920-тите беше организирана изложбата „Црвена Москва“, а подоцна беше отворен Музејот на револуцијата на СССР.
Болшевиците не уриваа само. Нешто и градеа. Еден од симболите на епохата и вистинско ремек-дело е Шуховската телевизиска кула. Фотографијата ја направи Александар Родченко, главниот авангарден фотограф во тоа време. За новите необични градби тој пронаоѓаше нови необични агли на снимање.
А ова е монументалната Серуска земјоделска и занаетчиско-индустриска изложба одржана во 1923 година на Воробјови Гори. Подоцна за неа беше одвоена посебна локација каде беше уреден огромниот парк ВДНХ (Изложба на достигнувањата на народното стопанство).
Нова зграда во улицата „Усачова“.
Во 1925 година во Москва е изградена нова зграда во модерниот конструктивистички стил. Фасадата на Домот на „Моссељпром“ (Московска трговско-индустриска организација) ја красеше реклама во стилот на авангардата. На неа пишува: „Квасец“, „Тутун“, „Пиво и други пијалаци“, „Кекс“, „Бонбони“, „Чоколади“ и „Никаде како во „Моссељпром!“.
А вака изгледаше тезга за продажба на тутун на „Моссељпром“.
Конструктивистичката зграда на планетариумот е изградена во 1929 година. Сталин во автомобил пред театарот „Бољшој“, 1926 година.
Театралниот плоштад, поглед од театарот „Бољшој“.
Капење со поглед на Кремљ. Денес е тешко и да се замисли некој да се капе во реката Москва во центарот на градот.
Исконска руска разонода – спуст од снежниот рид на Воробјови Гори.
Деца се возат во санки што ги влечат магариња во Петровскиот парк.