Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
МАВ е кратенка за „мало пловечко возило“. Имаше мотор на еден од најпознатите советски автомобили, „Победа”, кој се произведуваше во СССР непосредно по Втората светска војна.
Ова амфибиско возило наводно беше копија на американскиот модел Ford GPA. Сличноста меѓу нив е очигледна. ГАЗ-46 се произведуваше од 1953 до 1958 година, а беше наменет за превоз на војници и извршување на различни воени задачи на вода. Беше навистина мало и во него можеа да се сместат 5 лица.
На СССР му беа потребни и големи амфибиски возила, така што конструкторите го направија моделот БАВ, „големо пловечко возило”.
И БАВ беше заснован на американски прототип, на амфибискиот камион DUCW-353. СССР во текот на Втората светска војна доби стотици вакви возила во рамките на програмата за сојузничка помош.
Советската верзија можеше да превезува 28 лица или 2,5 тони товар. Се произведуваше до почетокот на 60-те, но и наредните две децении интензивно се користеше во земјите на Источниот блок и на Блискиот Исток.
На почетокот на 60-те СССР почна со реализација на нов проект, овој пат се работеше за потполно оригинално возило. Го доби називот ПТС, и тоа беше амфибиско транспортно возило со средна големина. Беше претходник на сите идни амфибиски транспортери, а најновите модификации на овој проект сѐ уште ги користи руската војска.
Првото возило беше претставено 1965 година. Можеше да носи двојно повеќе товар од БАВ: пет тони. За разлика од својот претходник, имаше гасеници и можеше да се движи на подрачја кои биле изложени на радијација или дејство на биохемиско оружје.
Најпознатиот советски теренец „Нова“ успеа да ги шармира дури и строгите високи официјални лица од Министерството за одбрана, кои наредија да се направи амфибиска верзија на возилото. Таа е конструирана 1976 година, но беше потребно да помине уште една деценија за фабриката ВАЗ да го реши прашањето на системот за ладење на моторот.
Вкупно беа произведени 21 возило, но тие не ги задоволија очекувањата на советската војска. Перестројката на Горбачов го докрајчи проектот и концептот на пловечка „Нива“ беше заборавен.
Ова возило е исто така конструирано за Воздушно-десантните сили за евакуирање на ранети војници од боиштето и снабдување со мунициј. Можеше да се вози во полулежечка положба,
ЛуАЗ беше доволно лесно возило за да може да се транспортира со авион, но затоа неговата носивост беше намалена на околу 400 килограми. За разлика од амфибиската „Нива“, ова возило во 60-те и 70-те години беше во масовно производство.
Фабриката за автомобили УАЗ во Улјановск (900 километри источно од Москва) произведуваше возила кои порано беа популарни во СССР. Кон крајот на 70-те години почна проектот на лесно амфибиско возило за војската и граничните патроли. Требаше да има носивост до 600 килограми. Проектот беше завршен на почетокот на 80-те.
До 1989 година УАЗ произведе 14 „Јагуари”. Моделот можеше лесно да маневрира во вода, достигнуваше брзина до 100 километри на час, а можеше дури и да поднесе ударен бран на нуклеарна експлозија. Конструкторите тврдеа дека ниедна војска на светот не поседува такво возило. Две години беа потребни војскат да го тестира и одобри, но тогаш Советскиот Сојуз се распадна и проектот, како и многу во тоа време, заврши во корпата за отпадоци.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче