Зошто новата руска ракета – „убиец” на носачи на авиони ја вознемири Америка

Стратешките бомбардери Ту-22М3 се вооружени со советската надзвучна ракета Х-22 „Бура“.

Стратешките бомбардери Ту-22М3 се вооружени со советската надзвучна ракета Х-22 „Бура“.

Вадим Савицки/Global Look Press
Сѐ повеќе американски експерти доаѓаат до заклучок дека скапите и гломазни носачи на авиони на САД тешко можат да претставуваат сериозна опасност за Русија. Развојот на ракетните технологии ѝ овозможува на Руската Федерација да ги држи тие добро вооружени бродови на „пристојна“ дистанца.

Како што признава аналитичарот на изданието Strategic Culture Алекс Горка, советската надзвучна крстосувачка ракета Х-22 „Бура“ со која, меѓу другото, се вооружени стратешките бомбардери Ту-22М3, дури и во „најскромната“ варијанта може да направи „дупка“ во носач на авиони широка 5, а длабока 12 метри, а тоа значи дека бродот гарантирано ќе биде потопен. Дострелот на оваа ракета е 600 километри, а боевата глава е тешка речиси еден тон (покрај фугасно-кумулативни пробојни боеви глави оваа ракета може да носи и нуклерна боева глава со сила од еден мегатон), наведува порталот rg.ru.

Ракетата е единствена поради необичната траекторија на летот. Кога ќе се откачи од авионот таа нагло го менува правецот и лета нагоре, достигнува висина од 22 километри, а потоа пикира кон целта речиси вертикално. На тој начин овој смртоносен проектил добива забрзување така што е тешко да биде соборен.

Како што пишува на сајтот на ТВ-каналот „Ѕвезда“, ракетата Х-22 имаше и недостатоци кои ја отежнуваа нејзината експлоатација. Нејзиниот морот трошеше 3000 литри крајно токсично гориво направено врз база на асиметричен хептил и концентрирана азотна киселина. Горивото се точеше непосредно пред полетувањето на бомбардерот затоа што поради токсичноста не смееше долго да се наоѓа во ракетата.

Не е ни чудо што западните воени стручњаци така бурно реагираа кога се дозна дека Воздушно-космичките сили на Русија тестираат модернизирана верзија на оваа ракета под ознаката Х-32. Однадвор таа е иста како и нејзината претходничка, но однатре е значително поинаква. Усовршениот мотор ѝ овозможува на ракетата да достигне висина од 40 километри, а благодарение на проредениот воздух во тие слоеви на атмосферата е зголемена должината на летот (околу 1000 километри). Максималната брзина на проектилот изнесува 5400 километри на час, што веќе се граничи со хиперсоничната брзина.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Дознајте повеќе

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња