Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
До ден-денес ниедна од многуте хипотези за потеклото на овој настан во Тунгузија не е широко прифатена. (Некои од нив ги истраживме во нашиот текст посветен на 100-годишнината од настанот.)
За почеток, еве некои од најлудите обиди да се објасни што се случило над реката Подкаменаја Тунгуска тој кобен ден.
Според домородниот народ Евенка, тоа бил почетокот на крајот на светот, бидејќи моќниот бог Агди слегол на Земјата за да ги казни беззаконите луѓе. Во советскиот период, писателите на научна фантастика шпекулираа дека се урнал вселенски брод на вонземјани. Со понаучен јазик, некои академици тврдеа дека тоа би можело да биде експлозија на антиматерија, или можеби ледена комета, па дури и мини-црна дупка.
Во 2008 година се појави досега непознат извештај за настанот, објавен од д-р Андреј Олховатов, кој го истражуваше настанот во Тунгузија. Меѓутоа, овој извештај, забележан 1948 година од советскиот етнограф Севјан Вајнштајн, само ги повторува претходните.
Локален жител по име Иљја Тиганов, кој во моментот на настанот имал 19 години, се сеќава дека една или две ноќи пред настанот, небото било светло како взори. Тиганов изјави дека тоа не била северната светлина што ја видел многу пати претходно, бидејќи северната светлина едвај се гледа на летното сонце.
Одеднаш целото небо станало многу светло, се присетува Иљја Тиганов, кој не можел да заспие таа светла ноќ. Тој не бил единствениот; не спиеле ниту другите мештани, а кучињата лаеле и завивале. Утрото Тиганов се ужаснал кога видел како на небото лево од него нешто што наликувало на „второ сонце“ лета по бреговите на реката Подкаменаја Тунгуска и било дури и посветло од вистинското сонце.
Во исто време се зачул силен татнеж, погласен од кој било гром. Наскоро столб од сјаен оган без чад се издигнал на небото и имало заглушувачка експлозија, каква што никогаш порано ни потоа не се слушнала. Земјата затреперила, се кренал силен силен ветар. Низ тајгата високите дрвја биле искорнати од земја со сé корен. Потоа сè се смирило, но следната ноќ или две сè уште било многу светло, а кучињата продолжиле да лаат и да завиваат речиси непрекинато.
Главниот проблем во истрагата за настанот во Тунгузија е што никогаш не е пронајдено ниту едно парче од нештото што паднало на Земјата или прелетало покрај неа на 30 јуни 1908 година.
Резултатите од најновата руска научна публикација беа објавени во февруари 2020 година во престижните месечни известувања на Кралското астрономско друштво. Во статијата се тврди дека „настанот во Тунгузија е предизвикан од тело на железен астероид кое поминало низ атмосферата на Земјата и продолжило да се движи во орбитата во близина на Сонцето“. Ова сега се смета за единствената уверлива теорија која доволно го објаснува фактот дека на површината на Земјата не останало ништо од „Тунгускиот објект“.
Тајгата на местот на падот на Тунгускиот метеорит, 2008.
Виталиј Безруких/SputnikПреовладувачката хипотеза во советско време беше дека објектот Тунгуска е ледена комета. Меѓутоа, топлината генерирана од триењето на објектот од Земјината атмосфера целосно би го стопила леденото тело при приближувањето. Камениот метеор, исто така, би се распаднал на парчиња поради зголемениот притисок кога Земјиниот воздух ќе навлезе во летечкото тело низ микропукнатините. Само железните метеори се доволно стабилни за да го задржат својот физички интегритет, тврдат истражувачите.
Значи, најверојатната хипотеза е дека објектот Тунгуска бил железно тело со пречник од околу 100 до 200 метри, кое прелетало 3000 километри низ атмосферата. Со такви карактеристики неговата брзина требало да биде 7 m/s, а висината на летот околу 11 километри.
Овој модел објаснува неколку карактеристики на феноменот Тунгуска. Отсуството на ударен кратер се должи на фактот што метеорот едноставно не паднал на Земјата. Отсуството на остатоци од железо исто така се објаснува со неговата голема брзина бидејќи објектот се движел пребрзо и бил премногу жежок за да ја изгуби супстанцијата. Истражувачите велат дека секоја загуба на маса може да биде предизвикана од сублимација на поединечни атоми на железо, кои би изгледале како обични оксиди на Земјата. Поради тоа е невозможно да се изолираат од почвата.
Иако е многу веројатна, оваа најнова теорија сè уште чека пошироко научно признание и критика.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче