Како Зимскиот дворец во Санкт Петербург беше претворен во болница во текот на Првата светска војна

06 април 2022

Александра Гузева

Јавен домен

Николај II и неговото семејство дозволија Зимскиот дворец да се претвори во голема амбуланта, за што сведочат овие фотографии од кралските салони за балови и приеми преполни со кревети со ранети.

Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
Сите наши најнови и најактуелни текстови пристигнуваат директно на вашиот паметен телефон! Ако „Фејсбук“ одбива да ги споделува нашите објави, со „Телеграм“ сме секогаш со вас!
Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!

Првата светска војна беше тешка за Руската империја и е една од причините за нејзиниот пад и револуцијата што следеше. Земјата се соочи со огромни загуби и семејството Романови активно ги помагаше потребите на фронтот, додека царицата и принцезите се приклучија на Црвениот крст и негуваа ранети војници.

На земјата ѝ недостасуваа медицинска нега и болници, па Николај II нареди официјалната царска резиденција - Зимскиот дворец, да се претвори во болница (тој и неговото семејство живееја во Царско Село надвор од градот од 1904 година). Болницата го доби името по наследникот на рускиот трон Алексеј Николаевич, и беше отворена од 1915 година до Октомвриската револуција во 1917 година, кога беше затворена од болшевиците откако ги префрлија пациентите во други клиники.

Околу шест свечени сали беа користени како болнички одделенија, а посебни места беа одредени за постоперативно лекување и преврска. Зимската градина беше користена за бањи и тушеви. Воената галерија на Зимскиот дворец, во која беа изложени портрети на учесници во војната 1812-1814 година, служеше како складиште за постелнина и рендген-соба.

Хируршката амбуланта се состоеше од 1000 кревети, а болничкиот персонал броеше повеќе од 200 луѓе, вклучувајќи го главниот лекар, 34 лекари, 50 медицински сестри, 120 болничари, 26 членови на домашниот персонал и десет службеници.

Болничкиот персонал во салата „Св. Николај“