ТОП-3 градежни дигалки произведени во СССР

Три години по завршувањето на Втората светска војна, СССР ја изгради најголемата фабрика во која започна масовно производство на градежни дигалки, со цел да започне обновата на земјата по катастрофата што ја претрпе. Во тоа време тоа беше монополистичко претпријатие основано за производство на градежни единици кои земјата ги загуби за време на војната.
  • Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
  • Сите наши најнови и најактуелни текстови пристигнуваат директно на вашиот паметен телефон! Ако „Фејсбук“ одбива да ги споделува нашите објави, со „Телеграм“ сме секогаш со вас!

Овие машини направија Советскиот Сојуз да заздрави по најразорната војна во историјата.

К-51

Ова беше првиот градежен кран произведен по Втората светска војна. Главната разлика меѓу него и неговите претходници беа неговите технички капацитети. К-51 можеше да носи двојно поголем товар (5 тони) од сите машини што се користеа во СССР пред него.

Заснован е на шасијата на дизел-камионот ЈАЗ-200. Тоа беше кран со механички погон со стандардна должина на кракот од нешто повеќе од 7 метри.

За разлика од предвоените модели, кракот беше рамен. Машината беше толку успешна што долго време беше најпопуларната дигалка во СССР, а во 1957 година почна дури и да се испорачува во Кина.

Серија К-61

Во 1960 година СССР создаде серија на уште помоќни и технолошки понапредни градежни дигалки. Од претходните машини се разликуваа по новите карактеристики. Тоа беа првите возила во земјата со рачна контрола (К-61), пневматски механизми (К-64) и дизел-електрични крански мотори (К-67).

Благодарение на тоа добија уште поголема носивост од 7,5 тони.

Машините постигнаа толкав успех што воената команда реши да почне да ги користи во својата работа и ги усвои за инженерските единици.

Оваа соработка се претвори во создавање на нов модел кој подоцна ќе се користи за носење и поставување на интерконтинентални балистички ракети низ целата земја.

8Т-210

Оваа дигалка првично беше направена за ракетните сили, но се претвори во успешен модел за внатрешните и надворешните градежни пазари.

Главната разлика помеѓу неа и претходните модели лежи во самата дигалка. Тоа беше првата машина во земјата со ротирачки крански систем што ѝ овозможи да ротира за 360 степени. Се напојуваше и со електрични мотори за да се зголеми нејзиниот капацитет.

Но, што е најважно, ова беше првата советска машина со електрично греење. Да, додавањето на таква основна карактеристика денес звучи лудо, но сите години претходно дизајнерите и инженерите се фокусираа само на креирање ефикасни возила, а не и на тоа да ги направат удобни за луѓето што управуваат со нив.

Дигалките од серијата 8T-210 беа базирани на најшироко користената шасија за теренско возење во тоа време, 3-оскиниот камион Урал-374Д со погон на сите тркала, и се користеа ширум СССР до средината на 1980-тите.

 

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња