Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
Историјата на овој симпатичен вид започна во февруари 1986 година во Ростов на Дон. Еден ден Елена Коваљова, враќајќи се дома, спаси маче кое го мачеа група момчиња. Го нарече Варвара.
Кога порасна Варвара, почна да ѝ паѓа влакното. Никакви лекови не помагаа, а мачката се чувствуваше добро и доживеа длабока старост. Таа роди мачиња чиј татко беше европски мачор со кратко влакно и кои беа првите донски мачиња. Со развојот на видот се занимаваше донскиот фелинолог Ирина Намикина, познаничка на Елена, на која Елена ѝ подари едно од мачињата на Варвара по име Чита.
Првите мачиња се родија со крзно, а влакното им падна за неколку месеци. Меѓутоа, следната генерација веќе беше без влакна уште од раѓање.
Главната специфичност на оваа раса, по која се разликува од сфинксот, е тоа што кај неа е немањето влакна е доминантен ген, а не рецесивен. Покрај тоа, донската мачка практично нема мустаќи.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче