„Бања“ - суштински руска работа (ФОТО)

Замислете дрвена колиба во која температурата е околу 100℃. Целото семејство седи внатре додека кожата не им добие светло црвена боја. Потоа еден по друг се шибаат со метла од брезови гранки, па истрчуваат надвор и скокаат во снегот. Оваа луда сцена е всушност нешто многу вообичаено за Русите. Бања во полн сјај!

Руската бања не е ниту како екстремно загреаната и влажна турска бања, ниту како екстремно сувата финска сауна. Тоа е нешто помеѓу, загреан простор со прилично влажен воздух во кој доаѓа до интензивно потење.

Бањата обично била колиба со две простории: едната за пресоблекување, а другата за капење и парење. Луѓето однапред ја подготвувале бањата, загревајќи ја со печка на дрва. Во исто време, печката во бањата се користела за загревање на водата во ведра или цевки.

По потењето во парната соба луѓето се миеле со сапун од катран и потоа се полевале со топла вода. Понекогаш децата се капеле во мали кади, а возрасните повторно ја користеле таа вода. Обично жените и децата ја користеле бањата пред мажите, додека сé уште не била премногу загреана. 

Првите бањи, кои биле посебни објекти, се загревале на „црн“ начин. Имено, печката во таквите бањи немала оџак и затоа чадот излегувал внатре во просторијата. Тогаш луѓето ја отворале вратата, го пуштале чадот да излезе и влегувале внатре. Сите sидови биле покриени со слој црни саѓи. Потоа се појавиле „белите“ бањи кои имале оџаци.

Бањата уште од старо време била суштинска работа за рускиот начин на живот. И не се работело само за капење и миење, тоа бил вистински ритуал. Селаните оделе в бања еднаш неделно, првенствено во сабота. Таму се капеле по работната недела и истовремено се подготвувале за одење в црква в недела.

Метлите од брезови или дабови гранки се подготвувале однапред. Тие биле важен дел од бањскиот инвентар. Не се користеле само за шибање (што било еден вид интензивна масажа, а не казна), туку нивното присуство му давало на бањата специфичен освежителен мирис, додека мавтањето со метла пред печката ги засилувало пареата и топлината.

Најважната личност во јавната парна бања е таканаречениот „баншчик“. Тој се грижи за сите процедури во бањата, обезбедува силна пареа и е мајстор за „масажа“ со брезова метла. На луѓето им помага и при миењето и ги полева со вода.

Многу Руси кои живеат на село или имаат викендички обично градат мала дрвена колиба како нивна бања. Оние кои немаат можност за таков луксуз како што е сопствена бања, одат во јавни бањи, кои се наоѓаат во секој руски град.

Во секој руски град можете да најдете бројни бањи. Во Санкт Петербург се наоѓаа познатата Егоровска и Козачка бања, четирикатен комплекс што на крајот на 19 век го отворил богатиот трговец Ефим Егоров. Тоа било екстремно луксузно место со богато декориран ентериер. Посетата на ваква бања не била евтина, но во понудата имало неколку можности за посетителите од секоја класа. Богатите гости имале одделни соблекувални и бањи.

Најпознатата јавна бања во Москва е Сандуновската или Сандуни. Изгледа прекрасно и повеќе потсетува на дворец отколку на бања.

Во советско време, посетата на бањата и понатаму беше нешто посебно. За време на викендот се формираа редици пред многуте јавни бањи. А изборот и купувањето добра метла од брезови гранчиња пред одењето в бања беше вистински ритуал.

Меѓутоа, главната смисла на одењето в бања во меѓувреме се изгуби. Повеќето жители на градовите имаа проточна вода и бањи во своите станови. Сепак, бањата и понатаму беше место за дружење и луѓето повеќе време поминуваа во холот, пиејќи чај или пиво со закуска и разговор, отколку во самата парна соба.

Пиењето алкохол во бања е многу штетно по здравјето, бидејќи високата температура го оптоварува кардиоваскуларниот систем. Сепак, бањата сè уште важеше за еден вид кафеана и многумина ја користеа како изговор да побегнат од дома и да се опуштат со пијалок.

Еден од најпознатите советски филмови, „Иронија на судбината“, ја овековечи идејата за посета на бања како за пијанка. Главниот лик оди в бања со своите пријатели за да се „среди“ пред новогодишната ноќ... И се буди во друг град!

Инаку, жените и мажите секогаш се „бањале“ одделно. Во некои бањи постоеле посебни простории за жени, додека во други за нив биле резервирани специјални денови. Многу малите деца доаѓале со своите мајки, додека постарите момчиња одеа в бања со татковците.

Денес луѓето ја третираат бањата како еден вид сауна и ја ценат поради поволното влијание врз здравјето и изгледот. Кожата станува помека, човек се чувствува препороден, а некои веруваат дека бањата им помага да останат во форма, па дури и да изгубат некое кило!