„Шчи и каша, тоа е храната наша“, вели руска поговорка. Затоа воопшто не е чудно што кашата е секојдневно присутна во исхраната на многу Руси.
Според едно истражување спроведено од популарен сервис за достава на храна, во првите шест месеци од оваа година најпопуларни житарки во Русија биле оризот, хелдата, просото и, сосема неочекувано, бунгурот и сувиот жолт грашок.
Оризот содржи цинк и има заштитна и регенеративна функција за кожата и слузокожите. Меѓутоа, цинкот се наоѓа само во кафеавиот ориз, а Русите многу почесто купуваат бел, рафиниран ориз, кој едноставно е извор на јаглехидрати.
Во руската кујна, оризот се јаде како прилог со риба, месо или шницли. Се додава во супи, рагу и јадења од рерна. Оризот со јајца и зачински билки е популарно полнење за пита. Со ориз се прават и „голубци“ (сармички). Филот од месо, ориз и зеленчук се завиткува во листови зелка. Се користи и во рибни салати, како што е онаа од месо од ракчиња или салата со црн дроб од бакалар.
Не треба да се заборави ни специјалитетот на источната кујна „плов“, или пилав. Ова богато, миризливо јадење се подготвува со месо (најчесто говедско или овчо), кромид, моркови и зачини.
Хелдата содржи растителни протеини, сложени јаглехидрати и антиоксиданси кои го штитат организмот од стареење. Влакната со кои изобилува хелдата го отстрануваат вишокот холестерол и го намалуваат ризикот од дијабетес.
Кашата од хелда е еден од омилените прилози во руската кујна. Се готви во вода или млеко. Многу популарна е кашата од хелда со печурки. Постои приказна дека Николај II речиси секој ден ја јадел оваа каша подготвена по специјален рецепт.
Варената хелда се користи како фил за пити и кундјуми, еден вид пељмени кои прво се печат, а потоа се варат во рерна. Се користи за правење шницли, уштипци и палачинки.
Просото е еден од главните растителни извори на протеини и јаглехидрати, содржи микроелементи неопходни за човечкиот организам.
Просото се користи за подготовка на каша од просо во вода или млеко. Се служи со путер, павлака, шеќер или овошје. Наесен се прави каша од просо со тиква. Се додава во шницли и главни јадења. Од мелено просо се прават палачинки.
Бунгурот се добива од пченица со тврдо зрно која се потопува во вода, бланшира и суши, а потоа се лупи и меле.
Особено е популарен во земјите од Блискиот Исток и Централна Азија, а во Русија одамна е познат на Кавказот и на југот на земјата. Потрошувачката на бунгур во Русија рапидно расте од 2015 година. За интересот за оваа житарка придонесоа нутриционистите и експертите за маркетинг кои го препорачуваат на оние кои сакаат да ослабат, како и на вегетаријанците.
Бунгурот се карактеризира со висока содржина на влакна, протеини, калиум, железо, како и низок гликемиски индекс и низок број калории. Затоа се препорачува за диетална и исхрана на деца.
Од него се прават каша, пилав, се додава во салати и супи.
Сувиот жолт грашок се добива од семето на мешунките. Содржи голема количина на протеини, 23 отсто, железо, фосфор и калциум, како и витамини од групата Б, ниацин, витамин Е и бета-каротин.
Жолтиот грашок се потопува во вода, а потоа се вари најмалку еден час. За време на готвењето значително набабрува. Од него најмногу се прават супи и каши, а се користи и за подготовка на палачинки и пити.
Во руската кујна омилени се и јадењата од пченичен и пченкарен гриз, овес и јачмен. Да речеме, менито во градинките е незамисливо без пченичен гриз варен во млеко. Штедливите домаќинки прават од пченичен гриз вкусен деликатес, питата „маник“.
Од пченкарен гриз се прават каша, леб и лепчиња. Овесот најчесто се користи за подготовка на каша, но и за колачи и леб или како додаток на јогурт. Излупениот јачмен се додава во чорби, расолник и шницли.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче