- Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
- Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
- Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа
Петар II, внук на Петар Велики и син на принцот Алексеј и кнегињата Софија Шарлота од Брауншвајг Волфенбител, владеел само неколку години. Младиот владетел повеќе бил заинтересиран за забава отколку за политика. Со државните работи се занимавал Врховниот таен совет, т.е. круг на доверливи луѓе на царот, меѓу кои имало многу московски болјари. Покрај тоа, во московскиот Новодевичи манастир од Шлиселбург се преселила и Евдокија Лопухина, бабата на Петар II, која исто така не го сакала Петербург.
Во 1728 година, царот одлучил неговото крунисување да се одржи во Успенскиот храм на Московскиот кремљ. Со него, од Петербург се преселил целиот двор, заедно со царската гарда и сите државни служби. Така, прашањето за новата (стара) престолнина било решено во корист на Москва, која повторно го добила статусот на главен град. Меѓутоа, тоа бил и крајот на интересот на Петар за државните работи. Царот одел на лов, а тој лов бил подобар отколку во Санкт Петербург, а за изградба на флота и одржување на редот во северната престолнина не ни размислувал.
Во јануари 1730 година, Петар II учествувал на празничната парада по повод големото осветување на водата на реката Москва. Тој не се плашел од силни мразови, но по враќањето дома почувствувал голема слабост и се разболел. Дванаесет дена поминал во бунило под висока температура. Умрел од сипаници ноќта помеѓу 18 и 19 јануари. На престолот го наследила Ана Ивановна, братаница на Петар Велики. Таа била устоличена во април 1730 година и за неколку недели објавила дека ја враќа престолнината на бреговите на Нева. Во Санкт Петербург повторно почнале да ѕвонат чеканите на вредните неимари. Се довршувале старите дворци и започнала изградбата на нови. Царскиот двор бил вратен во Петербург во 1732 година.