Дали знаевте дека Црвената армија имаше американски „Летечки тврдини“?

• Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
• Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
• Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа

Военото воздухопловство на Црвената армија имаше силна потреба од тешки бомбардери бидејќи неговите Пе-8 не беа доволни. Москва во повеќе наврати бараше од Вашингтон да ги вклучи бомбардерите „Боинг“ Б-17 во испораката според Законот за заем и наем, но секој пат беше учтиво одбиена.

Во пресрет на Студената војна, САД не брзаа да го снабдат потенцијалниот непријател со своите најдобри бомбардери (како и со своите најдобри ловци П-51 „Мустанг“). Затоа советските трупи мораа да ги набавуваат самостојно.

Многу од тие авиони принудно слетаа на територијата на Источна Европа. И многумина беа оштетени, а нивната тајна опрема, како и бомбардерските нишани, беа уништени од екипажот во согласност со упатствата, но советските стручњаци систематски ги враќаа тие летала во живот.

Американците знаеја дека Русите тајно ги поправаат нивните бомбардери, но не реагираа. Покрај тоа, некои од пронајдените авиони СССР официјално им ги врати на САД.

Првите авиони „Боинг“ Б-17 почнаа да пристигнуваат во април 1945 година, така што не ни учествуваа во борбите. Ги доби 45-та воздухопловна дивизија со долг долет. Собирањето на „тврдините“ беше завршено во средината на октомври, кога Црвената армија веќе поседуваше 16 бомбардери.

„Авионите имаа одличен систем за управување и беа многу чувствителни на вртењето на воланот“, се сеќава пилотот Сергеј Сугак. „Се покажа дека се многу полесни за управување од нашите Пе-8, со кои јас имав летано многу“.

Бомбардерите „Боинг“ Б-17 се користеа во Советскиот Сојуз до крајот на 1940-тите, кога беа повлечени од употреба, а потоа завршија на отпадот за старо железо.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.