Најпосакуваните трофеи од Втората светска војна: Што се земало од убиените непријатели

Што земале Германците?

И на едната и на другата страна на линијата на фронтот најмногу се ценела непријателската опрема.

Војници на советската противвоздушна одбрана во шлемови СШ-40 во Москва на маневри за вежбање воздушен напад.

Владимир Грановски/Sputnik

Германските војници од паднатите руски војници пред сè ги симнувале советските шлемови СШ-39 и СШ-40. Тие биле многу потешки од германските, но подобро ја штителе главата од гелери и куршуми испукани од автоматите што Русите и Германците ги користеле во борбените дејствија.

Советските шлемови особено станале ценети во германската војска пред крајот на војната кога германската индустрија ослабела поради недостиг на ресурси, па германските шлемови станале уште потенки.

Војник по борба пие вода од шлем. Трети белоруски фронт, Втора светска војна.

Александар Становов/Sputnik

Руската зима за Германците исто така била голем проблем, па затоа војниците Вермахтот од паднатите руски војници ги симнувале зимските капути и капите „ушанки“, за подобро да се згреат.

Германски заробеници кај Москва во декември 1941 година.

Анатолиј Гаранин/Sputnik

Во почетната фаза на војната на Германците најдраг трофеј им била полуавтоматската пушка Токарев, тогаш најново советско полуавтоматско оружје кое војската го добила само две години пред нацистичкиот напад на СССР.

Голема татковинска војна, Црвеноармејци во напад, 1941 година.

Макс Алперт/Sputnik

За време на опсадата на калето во Брест во првите денови на војната германската пешадија не можела да ѝ пријде на тврдината доволно близу за да може да ги користи германските автомати сè дури на бранителите не им завршила муницијата. Добро увежбаниот војник од пушката Токарев (доколку магацинот бил полн) можел во една минута да испука 25 куршуми со калибар 7.62х54 милиметри (тие пробивале ѕид од тула на растојание од 100 метри).

Германски војник пука од одземен советски СВТ-40.

Германската државна архива

Штом дошле до првите пушки Токарев, нацистите веднаш ги испратиле директно во Германија каде врз база на рускиот модел е направена германската полуавтоматска пушка G-41. Сепак, биле потребни две години ова оружје да се усоврши и да се решат сите технички проблеми, така што германската воена индустрија дури во 1943 година ја направила пушката G-43 со која до денешен ден се фалат колекционерите.

Две фотографии на војници со полуавтоматска пушка G-43, Втора светска војна.

Scherl/Global Look Press

Напоредно со пушката Токарев меѓу војниците на Вермахтот исто така бил популарен и советскиот автомат Шпагин со калибар од 7.62х25 милиметри.

Советски Сојуз, Сталининградска битка, германски војник со руски автомат ППШ 41 во ров, крај на есента 1942 година.

Германската државна архива

И овој трофеј воените заробеници во германските погони го прилагодувале на муницијата со калибар 9х19 милиметри за моделот МР-40 по што оружјето било враќано на фронтот под назив Maschinenpistole 717.

Што земале советските војници?

Од 1943 година во СССР се формирани „трофејни бригади“ кои го собирале оружјето од убиените Германци и ги испраќале во базите за нивна понатамошна преработка или распределба. Претходно собирањето „воени трофеи“ било доста хаотично, односно секој земал сè што ќе начекал – и од своите и од германските загинати војници.

Голема татковинска војна 1941-1945. Стрелечко вооружување кое го има запленето советската војска.

Sputnik

Советските војници исто така собирале шлемови, особено неоштетени. Ги собирале и своите и непријателските шлемови. За неоштетен советски шлем добивале по три рубли. Толку чинела една векна леб.

СССР. Куп војнички шлемови за време на Големата татковинска војна на Источниот фронт 1941 година.

Евгениј Халдеј/TASS

Во собирањето трофеи приоритет сепак имало непријателското оружје и борбената техника. Неоштетената непријателска техника им била испорачувана на советските единици, а оштетената или „уништена“ била расклопувана на делови, и тоа на лице место доколку постоела можност, или била транспортирана во фабричките погони. Ретко кој германски тенк или оклопен транспортер не бил оштетен, и тие биле користени на полигоните за тестирање оружје и муниција кои требало да бидат испратени на фронтот.

Советски војници ги носат првите трофеи, 1942 година.

Петар Бернштејн/Sputnik

На истиот начин се постапувало и со други видови оружје. Топовите по прегледите се користени за производство на сопствено оружје (доколку не биле исправни) или биле транспортирани во складиштата и фабриките за да служат за тестирање.

Советски војници ги гледаат трофеите запленети од германскиот завојувач, 1941 година.

Јаков Халип/Sputnik

Подоцна, кога трофејното оружје се натрупало, Советскиот Сојуз еден дел од него го подарил, а другиот го продал на лојалните власти во земјите од Африка, Азија и Јужна Америка за време на Студената војна која беше водена за сферата на влијанието во светот.

Голема татковинска војна 1941-1945. Германски тенкови „Тигар 2“ кои ги запленила советската војска, 1942 година.

Григориј Капустјански/Sputnik

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.