Декември 2020 година. Поранешниот припадник на полицијата Гриша Дмитриев пристигнува во Централноафриканската Република во состав на мала група руски инструктори. На Гриша му се чини дека тоа е едноставна работа, бидејќи во задачите на инструкторот спаѓа само обука на војниците на локалната армија за основите на тактиките и методите на војување. Меѓутоа, од самиот почеток работите не се одвиваат според планот. Неколку бандитски групи тргнуваат на главниот град за да извршат државен удар во земјата. Руските инструктори, заедно со војниците што им се доверени, им даваат отпор на бандитите. Но, за Гриша, која никогаш не учествувал во воени дејствија, ова патување станува вистински пекол.
Ова е исто така филм за правичноста и војната, а поточно, како што многу гледачи забележаа, за тоа како страдаат цивилите во војната и зошто е важно што побрзо да се завршат борбите.
Актуелната тема го привлече вниманието на гледачите, како што се и очекуваше, иако многумина во коментарите истакнуваат дека филмот е интересен и како добар домашен акционен филм, чија позадина ја сочинуваат реални воени дејствија.
„Лично го гледав филмот со задоволство, леснотија и извесен интерес, што е вистинска реткост за современите филмови. „По „Балканската граница“ не можам да се сетам на сличен квалитетен воен филм“, напиша корисникот krupakirill09.
„Човек ретко има можност да гледа филм за воени дејствија, по што нема чувство на гадење, бидејќи во неги нема „измрцварени тела“. Иако има доволно „жестоки сцени“. Сепак, тоа е филм за војна, а не за излет“, истакнува Вкушајушчи.
„Морам да забележам дека филмот е снимен мајсторски. Фотографија што ќе ви го прикова погледот и прекрасни нестудиски снимки, отсуство на ирелевантна содржина, што инаку често се случува во домашните филмови, како и отсуство на излишни „бедници“, туку сите ликови се живи и оправдани“, напиша администраторот на страницата „Светска политика“.