5 советски манекенки кои се навистина супер

Галина Моловскаја.

Галина Моловскаја.

ТАСС
Ѕвезди на светските подиуми кои владеат по неколку странски јазици, обожавани од странските моделиери и високото општество - во татковината тие добиваат една од најниските плати и се предмет на постојано внимание од страна на КГБ.

Професијата манекенка во СССР не се смета за престижна, а работата е навистина тешка. За тешкиот труд (се работи по 12 часа на ден во соблекувалните и на подиумот на Сесојузниот дом на моделите) девојките добиваат вкупно по 76 рубли месечно (во шеесеттите години од минатиот век), што во денешни пари е околу 150 американски долари. Чевлите и козметиката за модните ревии девојките требало да си ги купат со сопствени средства. Можноста да поминат зад железната завеса и да видат други земји е можеби единствениот плус во работата на советските манекенки. За да добијат од КГБ дозвола да ја напуштат земјата и да ги отстранат конкурентките, девојките дури пишуваат анонимни поткажувања една против друга.

Во странство советскиот режим не им дозволува на манекенките да се опуштаат: контактите со странци се строго регулирани, а разговорите треба да бидат снимени со точност и пренесени на КГБ во татковината. Девојките треба да формираат позитивен изглед за земјата и да бидат персонификација на идеалната советска жена. Во 21:00 часот во хотелот поминува комисија, која ја контролира делегацијата - проверува дали сите манекенки се по собите.

Собравме биографии и слики на петте најпопуларни советски манекенки.

Најубавото оружје на Кремљ

Регина Збарскаја (1935-1987, постигнува врв во кариерата на 25 години).

Регина Збарскаја / РИА НовостиРегина Збарскаја / РИА Новости

Светска слава Збарскаја добива во шеесеттите година од минатиот век во Париз. Ја нарекуваат „најубавата оружје на Кремљ“, а подоцна и „советската Софија Лорен“.

Во манекенската професија влегува случајно. На студентска забава се запознава со моделиерот Вера Аралова која ја поканува Регина да работи како модел на нејзината ревија.

Судбината на кралицата на советскиот подиум тече трагично - по разводот со Лев Збарски таа започнува врска со еден југословенски новинар. Откако се разделува со Регина, тој објави книга „100 ноќи со Регина Збарскаја“, каде ги открива интимните детали од животот со манекенката и ја цитира нејзината антисоветска реторика, со што ја втурнува во огромен политички скандал. Регина не издржува и се обидува да се самоубие, потоа оди на лекување, по што се враќа на подиумот. Несреќата сепак ја следи и во 1987 година - на 52-годишна возраст таа се труе со хипнотици.

Снежана

Мила Романовскаја (родена 1945; постигнува врв во кариерата на 24 години)

Блескава русокоса со весел и лесен темперамент е главната конкурентка на Збарскаја, каприциозната жестока бринета.

Младата Људмила Романовскаја од Ленинград (Санкт Петербург) првично воопшто нема намера да биде манекенка - сака да се посвети на образованието. Судбината сепак има други планови - нејзина пријателка требало да учествува на ревија во Ленинградскиот дом на модата, но се разболела и Мила е поканета да ја смени. Нејзиното појавување предизвикува таков фурор што веднаш потпишуваат договор со неа и ја испраќаат на службено патување во Финска.

По враќањето во СССР таа почнува да работи како манекенка во Москва. Тука започнува и скандалозната приказна поврзана со нејзината конкуренцијата со Регина Збарскаја. Јаркоцрвениот фустан, наречен „Русија“, првично наменет за Збарскаја, е даден на Романовскаја. Во неа руската Снежана се појавува на меѓународна модна ревија - фустанот станува нејзина визит-карта. Со неа Мила се појавува и на насловната страница на американското списание Look - случај кој е уникатен за тие времиња.

Огромниот успех на манекенката станува повод за љубомора кај нејзиниот маж и тоа е причина за нејзиниот развод. Подоцна се мажи за уметникот Јуриј Куперман, со кого емигрира во Израел, а потоа и во Лондон. Со мажот-уметник Мила исто така се разведува, а пет години подоцна се запознава на аеродромот со својот трет маж Даглас Едвардс. Денес тие имаат заеднички бизнис и сопствен авион, со кој патуваат.

Советската Одри Хеберн

Леокадија Миронова (родена 1940.; постигнува врв во кариерата на 22-24 години).

Леокардија Миронова / Фотогрљафија од архиваЛеокардија Миронова / Фотогрљафија од архива

Леокадија исто така влегува во Домот на моделите случајно - доаѓа како придружничка на своја пријателка. Таму ја забележува младиот моделиер Вјачеслав Зајцев и веднаш ѝ нуди работа. Ова се случува во 1962 година

Првото патување на Лока надвор од Москва завршува со лична трагедија. Во Латвија таа се среќава со фотографот Антанис и тој останува единствената нејзина љубов. Но, вљубените не можат да бидат заедно - тој е член на националистичка група и постои опасност да настрада поради романса со руска девојка. Независно од вниманието кое го добива од мажите, Леокадија Миронова не се мажи и нема деца. Денес таа живее сама и ретко учествува на фотосесии и ревии.

Руската Твиги

Галина Миловскаја (постигнува врв во кариерата во седумдесеттите години од минатиот век)

Галина Миловскаја е најскандалозниот и најуспешен модел во СССР.

Getty ImagesGetty Images

Студентката од театарското училиште е олицетворение на сликата на „руската Твиги“, која очајно ја бараат моделиерите во СССР. Нејзиниот потенцијал е забележан од моделиерот Ирина Крутикова, а потоа на Московската меѓународна модна ревија Галина е забележана и од западните агенции. Списание Vogue две години се бори за слики со неа. Токму поради оваа фотосесија се создава скандал: на една од фотографиите Миловскаја седи на калдрмата на Црвениот плоштад, со раширени нозе и со грб свртена кон мавзолејот на Ленин и портретите на советските водачи. Во тоа време тоа се согледува како суровост и на руската манекенка ѝ е забрането да се фотографира за странски списанија долги години.

Но, скандалите не завршуваат тука: поради нејзиното учество во ревија на костими за капење, каде присуствуваат двајца од нејзините професори, таа е исклучена од училиштето. Потоа во италијанското списание „Еспресо“ е објавен слика на Галина со насликани по телото цвеќиња и пеперутки. Во истото списание е објавена и забранетата поема на Твардовски „Торкин на оној свет“. Властите веќе не можат да издржат и ја замолуваат Миловскаја да го напушти СССР. Таа заминува за Франција во 1974 година, а тоа за неа претставува трагедија. Но, нејзиниот живот во странство се покажува успешен. Исто како во СССР, таа работи како модел, но откако се мажи за банкарот Жан-Пол Десертин, ја напушта кариерата и завршува режија на Сорбона. Како режисер таа станува позната со документарниот филм „Ce Fou De Peuple Russe“ за уметниците-авангардисти, кои емигрирале од СССР во седумдесеттите години од минатиот век.

Вонземјанката Нија

Елена Метјолкина (родена 1953, постигнува врв во кариерата на 26 години).

Елена Метјолкина / РИА НовостиЕлена Метјолкина / РИА Новости

Елена Метјолкина е ѕвезда од советското кино и на модните писти во седумдесеттите години од минатиот век. По училиштето започнува да работи како библиотекарка. Подоцна станува манекенка во ГУМ, учествува во фотосесии за весници. Токму во списание нејзината слика ја видел режисерот Ричард Викторов, кој тогаш го снима филмот „Преку трњето кон ѕвездите“ и бара актерка за улогата на вонземјанката Нија. Елена се вклопува на улогата. Без да има никакво актерско образование, таа совршено се вклопува во сликата што ја бара режисерот. Во деведесеттите години од минатиот век таа се вработува како секретарка на бизнисменот Иван Кивелиди. Наскоро Кивелиди е отруен, а самата Елена за чудо останува жива. Тогаш станува многу религиозна и започнува да работи во центар за изучување на странски јазици во Москва. Во моментов пее во црковен хор.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња