„Омега“ – егзотичниот руски хеликоптер на конструкторот Иван Братухин

• Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
• Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
• Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа https://mk.rbth.com/subscribe

И покрај одредени достигнувања во таа област, советското раководство претпочиташе да вложува средства во создавањето најнови борбени авиони бидејќи Втората светска војна веќе беше практично во воздухот. Хеликоптерот ни претходно не беше премногу популарен, а во предвоениот период беше третиран како егзотично летало. Па сепак, професорот Б. Н. Јурјев успеа да издејствува основање на специјализирано конструкторско биро во јануари 1940 година.

Борис Николаевич Јурјев

Archive photo

Неколку месеци подоцна, поради преголеми обврски на другата страна, Јурјев беше принуден да го напушти проектантското биро и да му го препушти на Иван Павлович Братухин.

Како што е објаснето на специјализираниот сајт Airwar.ru, обликот на хеликоптерот конечно бил дефиниран пролетта. Денес не е јасно зошто Братухин го избрал попречниот дизајн. Многу е веројатно тоа да бил продолжение на слична машина проектирана од Централниот аеро-хидродинамички институт (ЦАГИ), а можеби на тоа го поттикнал успехот на германската компанија „Фоке-Вулф“ (Focke Wulf) која во 1936 година го направи успешниот модел FW 61. Тој хеликоптер имаше добри карактеристики и постави неколку светски рекорди.

GNU FDL

Веќе во јули беше создаден концептуален проект на хеликоптер под називот „Омега“ (познат и како 2MG). Се градеше речиси една година, а во август 1941 година започна неговото фабричко тестирање. Димензиите на авионот се импресивни. Беше долг 8,2 метри, ширината помеѓу главните ногарки за слетување беше 7,2 метри, а дијаметарот на главниот ротор беше 7 метри.

Поминаа веќе два месеца од почетокот на Втората светска војна против Хитлер кога, во врска со евакуацијата на стратешките претпријатија, целата фабрика за хеликоптери ОКБ-3 беше префрлена на исток. Поради евакуацијата во Алма-Ата, првиот лет на „Омега“ беше за неполни две години. Во летото 1943 година, пилотот К. И. Пономарјов ги изврши првите вертикални полетувања и слетувања, летајќи во круг со мала брзина.

airwar.ru

Поради високата температура на воздухот (до +50°C) беа намалени моќноста на моторот MV-6 и потисокот на носечкиот ротор. Моторите со воздушно ладење брзо се прегреваа, така што летовите не траеја подолго од 12-15 минути. При полетна маса од 2050 кг можеше да се развие брзина од 115 км/ч и да се достигне висина од 150 метри, иако според пресметките тие параметри требаше да бидат најмалку 186 км/ч, односно 2900 метри.

Меѓутоа, најважниот заклучок што беше изведен од кратките летови беше дека хеликоптерот е стабилен во сите тестирани режими на летање, а управувањето е едноставно и сигурно. Беше препорачано MV-6 да се замени со помоќни мотори.

Трупот на „Омега“ имаше заварена решеткаста конструкција од челични цевки, опшиена со перкал платно. Во носниот дел на трупот беше кабината за двајца членови на екипажот и кабината за набљудувачот.

По враќањето од евакуацијата, тимот на ОКБ-3 го конструираше моделот „Омега 2“. За разлика од неговиот претходник, овој модел беше  опремен со радијални мотори МГ-31Ф со нов погон и менувачи. Бочната решеткаста конструкција беше редизајнирана, но дијаметарот на носечкиот ротор остана ист.

airwar.ru

Па сепак, овој хеликоптер остана само експериментална и пробна платформа. По безброј модификации од повеќе причини, беше донесена одлука да се стави крај на хеликоптерските „авантури“ на Братухин и институтот ЦАГИ, кој беше затворен неколку години подоцна (1951 година).

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.