Што го прави рускиот ДЕДУШКА толку посебен? (ФОТО)

• Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
• Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
• Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа https://mk.rbth.com/subscribe

„Би бил пресреќен ако можете да напишете статија за дедушка!“ Ова е барање што го добивме од читател откако ја прочитал нашата статија за феноменот на руската „бабушка“. А бидејќи зборот на нашите читатели за нас е закон... без понатамошно одложување, еве ја статијата!

Кој е „дедушка“? 

Пензионери со советско знаме и портрет на „дедушка“ Ленин, како што го нарекуваа револуционерниот лидер во доцната советска ера.

Екатерина Чеснокова/Sputnik

Во Русија внуците, особено најмалите, од милост го нарекуваат својот дедо дедушка. Додека, кога се зборува за дедо или старец, возрасен човек обично претпочита да каже „дед“, односно дедо.

Дедо е всушност многу чест јунак на руските народни бајки. Обично е љубезен старец кој сам расте внука. Или љубезен, стар волшебник. Или сиромав старец малтретиран од неговата намќореста жена.

  Рускиот Дедо Мраз наречен Дед Мороз

Рамиль Ситдиков/Sputnik

Цврст однадвор и мек одвнатре

Повеќето модерни дедушки пораснаа во Советскиот Сојуз, каде децата беа воспитувани според типичната традиција на родови улоги. Од жените се очекуваше да го чуваат огништето, да готват и да се грижат за децата, додека мажите беа хранители кои работеа многу (искрено кажано, и жените работеа, но нивната главна улога истовремено беше и улогата на домаќинка). Така што не е изненадување што бабушките уживаат во грижата за децата, а дедушките... и не толку.

„Се сеќавам дека мојот дедушка не разговараше многу со мене. Мислам дека со одењето лете кај нив на село само го нервирав со тоа што насилно му ја нарушив вообичаената рутина (и ѝ го одзедов времето и вниманието на баба)“, се сеќава Сергеј (63).

Рускиот дед е и јунак на анегдоти и приказни. Обично го нервираат „тие гласни деца“ (и нивото на грижа што обично им ја посветува неговата сопруга). Дедушка обично мрази галење, милување и шепотење. Може да си дозволи да покаже одредена нежност кон детето само ако е новороденче или многу мало дете. Но, после тоа треба да има РЕД во куќата и дедото секогаш е свесен дека внучето не треба премногу да се разгалува.

Георгий Зельма/Sputnik

Повеќето Руси го паметат својот дедушка како тивко пуши цигара, лови риба или собира печурки. „Дедушка читаше весник секое утро и додека читаше воопшто не ми обрнуваше внимание, дури ни ако му се качев на глава“, се сеќава 32-годишната Катја.

И покрај фактот дека многу дедушки поминале низ Втората светска војна или други тешки општествени промени во текот на советската историја, тие не сакале да се сеќаваат на нив или да зборуваат за тоа. Тие повеќе сакале да испијат чаша вотка во тишина на Денот на Победата, во спомен на сите оние кои не ја преживеале војната.

Дедушка секогаш ги носи сите свои медали и ордени кога се слави Денот на Победата.

Сергей Венявский/Sputnik

Сепак, и покрај тоа што изгледа неверојатно тврдо и ладнокрвно, дедушка обично има љубезно срце. „Чудно е, дедушка никогаш не ми попушташе, но кога ќе дојдеше до тоа бабушка да ме казни за нешто, тој ќе застанеше на моја страна и ме бранеше“, вели Олга (50). „А кога веќе бев тинејџерка, излегував до доцна и бабушка секогаш се грижеше и бараше да си дојдам дома порано, а дедушка секогаш ѝ велеше да ме пушти да се забавувам!“

Бабушка и дедушка заедно се најсилната комбинација

Артем Геодакян/TASS

Изненадувачки е и тоа што, и покрај неговата цврста надворешност, дедушка секогаш имал голема љубов спрема бабушката (што, се разбира, никогаш не ја покажувал во јавност). И затоа често слушаме дека кога бабушка ќе умре пред дедушка, тој буквално умира од тага не многу долго после неа.

Дедушкината визија за љубовта

Бабушка обично им дава апсолутна, безусловна љубов на своите внуци, непрестајно ги храни, нежна е, проверува дали се добро облечени и да не настинат. (Инаку, поради тоа сите Руси имаат фобија од седење на студени површини, особено на камени, и се плашат да не настинат од провев. Затоа што бабушка секогаш така кажуваше!

Со дедушка на московскиот фудбалски стадион „Сокољники“

Валерий Шарифулин/TASS

Дедушка е поразличен. Работата е во тоа што во текот на историјата мажите во Русија не знаеле за топол однос, ниту пак за некаква нежност. Еден од најживописните и најавтентичните описи на еден дедо во руската литература може да се прочита во автобиографскиот роман на Максим Горки „Детство“. Има еден обичен руски дедо, глава на големо семејство задолжен за редот во куќата. Тој е мудар и многу принципиелен човек и, за да ги научи внуците да се однесуваат подобро, ги тепа... за секоја грешка.

А работата е во тоа што дедушките на тој начин ја покажувале својата љубов - сакале нивните внуци да пораснат во принципиелни луѓе одговорни за својот живот и однесување.

Се разбира, времињата се сменија; но, многу модерни дедушки пораснале во советско време и сè уште не гледаат ништо лошо во тоа малку да ве плеснат по глава... превентивно, се разбира. Не затоа што се страшни насилници, туку затоа што така се воспитувани генерации руски мажи. Без прегратка, ами со завратник.  

Дедушка е поподготвен да ги сослуша проблемите и да предложи решенија

Юрий Абрамочкин/russiainphoto.ru

Вистинскиот модерен дедушка, сеќавајќи се на својата улога на хранител, својата љубов најчесто ја покажува со пари. Ако бабушката се грижи дали детето јаде добро и носи капа во зима (без разлика на која возраст е детето), дедушка е тука за поддршка, морална или финансиска. Прашува дали е сé во ред, дава совети ако е потребно и често нуди дополнителен џепарлак за детето да се чувствува попријатно („ама не ѝ кажувај на баба!“).

Зошто Русите помалку зборуваат за дедушка отколку за бабушка?

Жените во Русија во просек живеат подолго од мажите, а статистиката вели дека едноставно има повеќе баби отколку дедовци. Во 2021 година, просечниот животен век на мажите во Русија беше околу 65 години, додека за жените беше поблиску до 74 (а овие бројки се горе-долу исти од 1990-тите).

Во исто време, во текот на бруталниот ХХ век, голем број мажи-Руси загинаа за време на неколкуте војни и чистките. А милиони жени беа оставени сами да заработуваат за живот, да го одржуваат домаќинството и да ги одгледуваат децата (и внуците).

Со дедушка секогаш можеше да се шегуваш (и на бабина сметка)

Сергей Бурасовский/МАММ/МДФ/russiainphoto.ru

Многу семејства на постсоветските простори никогаш не ги виделе своите дедушки, бидејќи многумина загинале во Втората светска војна. Затоа споменот на оваа војна е сè уште толку силен во Русија. Исто така, поради лошата здравствена состојба по години напорна работа (а, можеби, и времето поминато во Гулаг), дедушките умираа премногу млади.

„Оние кои го загубија својот дедушка секогаш им завидуваа на оние кои сè уште го имаа. Мислевме дека тоа значи дека во куќата има вистински маж“, додава Сергеј. „Имав среќа што имав сосед кој ме научи како да сечам дрва за огрев и ме носеше на риболов (но секогаш бараше да не муабетам премногу!)“.

Legion Media

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.