Овој советски мајстор за саботажа организирал политички атентати во странство

Кога напуштениот советски шпион Георги Агабеков побегна во Париз без никаква причина од Турција, каде го испрати советското разузнавање, советската тајна полиција го осуди на смрт во отсуство. Планот за убиство на дезертер беше дело на Александар Коротков, млад шпион кој до неодамна беше обичен техничар за лифт во Лубјанка.

Техничарот

Archive photo

На Александар Коротков првично не му било судено да стане озлогласен шпион. Момчето, родено во сиромашно семејство, морало да се откаже од соништата за студирање на Државниот универзитет во Москва и наместо тоа да започне да работи како техничар за да ѝ помогне на својата самохрана мајка, која работи деноноќно за да врзе со крај со крај.

Тенисот е начин на младиот човек да избега од својата сурова реалност. И, како што се случува, токму тенисот му го менува радикално животот.

Коротков игра во спортскиот клуб „Динамо“ и од време на време ги собира топчињата на натпреварите помеѓу другите играчи. Еден од нив е Венјамин Керсон - вработен во Заедничката државна политичка управа - тајната полиција на СССР, позната и како ОГПУ.

„Секој што сака да стане дел од заедницата на Динамо мора да работи во системот ОГПУ. Во спротивно, беше невозможно да се стане играч на Динамо“, вели Фјодор Гладков, автор и историчар на советското разузнавање.

Керсон го назначи Коротков за техничар за лифт во Лубјанка, тогашното седиште на тајните служби. Веројатно единствената намера на Керсон е да ја поддржи спортската кариера на младиот човек, но се чини дека животот има други планови. Откако поминал неколку месеци како техничар, Коротков станал службеник и наскоро станал асистент и постојан вработен во ОГПУ (Обединетата државна политичка администрација). Тогаш започна неговата неверојатна кариера.

Мултифункционален убиец

Набргу потоа Коротков се најде во една од разузнавачките дирекции на тајните служби. Шефовите ги забележуваат неговите исклучителни квалитети и вложуваат во неговата обука - тие сакаат да го направат високо ефективно и смртоносно богатство за СССР - земја која безмилосно се справува со своите политички непријатели во странство.

Георги Агабеков

Archive photo

Една од првите цели на Коротков беше Георги Агабеков, озлогласен советски шпион кој ги напушти разузнавачките служби и започна да заработува пари објавувајќи висококомпромитирачки материјали за советските разузнавачки служби.

Агабеков е поранешен агент во Иран, а неговите публикации ги дестабилизираат советските позиции во земјата и компромитираат неколку прикриени советски агенти, кои како резултат на тоа ги губат своите животи.

По добивањето наредби за убиство на сторителот, Коротков смислува план да го привлече Агабеков на таен состанок во Париз за да му понуди договор за шверц на скапоцени камења, наводно украдени од Шпанија. Дезертерот е фатен и наскоро се наоѓа заклучен во куфер на дното на Сена.

Следат повеќе политички атентати. Во личното писмо до шефот на советските безбедносни служби, Лаврентиј Берија, во кое тој тврди дека обезглавил еден од следбениците на Троцки, Коротков напишал дека ја извршува „најзлобната, најнепријатната и најопасната работа“ на теренот.

Зад непријателската линија

Александар Коротков и фелдмаршалот Вилхелм Кејтел

Archive photo

Наскоро, талентот на Коротков за собирање разузнавачки информации и создавање извори во странство преовладува над неговите други, позлобни вештини, и тој е испратен на тајна мисија во нацистичка Германија непосредно пред да започне војната со СССР.

Задачата на Коротков беше да воспостави врски со „заспаните“ агенти во нацистичка Германија и да му обезбеди на СССР разузнавачки информации за нацистичкото истражување и развој.

Неколку месеци пред нацистите да го нападнат СССР, Коротков ја предупреди Москва за претстојниот напад. „Изворот неодамна рече дека нападот врз Советскиот Сојуз е решено прашање“, напиша Коротков во белешката до Берија.

Иако пораката на Коротков ги потврдува тајните информации добиени од други советски шпиони, Сталин ги игнорирал алармантните предупредувања.

Александар Коротков и генерал-полковник Ханс-Јирген Стампф

Archive photo

Кога конечно избувна војната, Коротков се најде заклучен во советската амбасада во Берлин, која беше блокирана и чувана од членови на Шуцштафел. Иако се чини дека е тотално блокиран, Коротков за чудо успева да го убеди началникот на СС трупите што ја обезбедуваа зградата да го пушти да излезе некое време.

Под изговор за средба со својата љубов, Коротков се сретнал со неколку советски шпиони во нацистичка Германија за да им предаде пари и опрема за да можат да ја продолжат својата мисија за време на војната.

Уште поизненадувачки е што Коротков успеа да избега од нацистичка Германија и да стигне до Москва, каде обучуваше и подготвуваше нови советски агенти да работат во непријателска позадина.

Александар Коротков во последната година од својот живот, 1961 година.

По војната, Коротков се врати во окупирана Германија. „Тој беше еден од основачите на разузнавачките служби во Источна Германија. Доволно е да се каже дека тој беше во контакт со човек како Хајнц Фелфе (висок агент) во Западна Германија. Овој човек го нарекуваат германски Филби. Тој имаше многу силни позиции на Запад. Германското контраразузнавање беше еден од највредните извори на советско контраразузнавање“, вели писателот Јан Единак ​​за Александар Коротков.

Коротков продолжи да учествува во политички и разузнавачки игри сè до својата смрт на 27 јуни 1961 година. Почина на 51 година, кога веќе беше генерал-мајор. Причина за неговата смрт е пукната аорта додека играл тенис во клубот Динамо во Москва. Тој останува во историјата како еден од најзабележителните шпиони во СССР.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.