Како се перат пари во Русија: 3 неочекувани начини

Околу $ 21 милијарди се излезени од Русија во периодот од 2011 до 2014 година во Молдавија и Латвија. За шемата „Лондромат“ (Laundromat) се зборува во истражувањето на меѓународниот Центар за истражување на корупцијата и организираниот криминал (OCCRP) и рускиот весник „Новаја газета“, објавено на 20 март.

Според откритијата фиктивни меѓународни фирми склучувале фиктивни договори за кредити, а руски и молдавски компании се декларирани како жиранти. Потоа тие биле „принудувани“ со судски одлуки да отплатат непостоечки заеми. И парите ја напуштиле Русија токму со цел да бидат покриени заемите.

Не е првпат руски далаверџии да користат вакви методи - а минатото помни уште повеќе суптилни начини за перење пари.

1. Да се ​​сними филм

Во мај 1988 година во Советскиот Сојуз се дозволуваат активностите на кооперативи, односно на обединување на луѓе или организации кои дејствуваат во име на заеднички економски интереси. И иако уште во декември истата година Советот на министри забранува кооперативата да се занимаваат со некои активности, вклучувајќи производство на филмови, кооперативните филмови стануваат сериозен инструмент за легализација на нелегални средства.

Филмовите (најчесто со улична содржина и низок квалитет) се дело на независни филмски студија и ги заобиколуваат државните. За вработените во индустријата кооперативното кино се претвора во извор за заработување на пари во текот на годините на перестројката и последователните деведесетти години од минатиот век, а за зародишот класата на „новите Руси“ (луѓе кои имаат стекнато имот по распадот на СССР, често по нечесен пат заб. ред.) - начин за перење пари, бидејќи во тоа време во таинствениот сектор на економијата се собираат сериозни парични износи.

Како изгледа еден обичен руски корупционер?

Така „валканите“ пари стануваат важен извор за финансирање на филмот.

„Тоа беше добра можност преку кооперативата да се легализира капиталот. Механизмот е едноставен: олигарси или криминалци дава 1 милиони американски долари за производство на филм. Од нив 900.000-950.000 по јавното прикажување на капиталот режисерот му ги враќа назад, а со останатите пари снима филм“, се сеќава во документарниот филм за кооперативата кино режисерот Андреј Смирнов, кој го предводеше Сојузот на филмските работници во години на перестројката.

Со почетокот на приватизацијата потребата пари да се перат преку филмски продукции опаѓа и настапува залезот на кооперативниот филм.

2. Да се ​​даде кредит од $ 5 милиони на чистачка

Во 2013 година Руската централна банка (РЦБ) ја одзеде лиценцата на „Мастербанк“. Во тоа време тоа е една од најголемите банки во Русија, работеше над 20 години, а во практика се покажа дека е и најголемата пералница: според податоците на РЦБ оваа финансиска организација извршила сомнителни операции во износ од $ 3.5 милијарди.

Во банката била активиранa шема која е повеќе карактеристична за малите и средни претпријатија: за да украдат вистински пари, топ-менаџерите ги користеле своите потчинети. Доделувале фиктивни кредити на чистачи и на чувари во вредност до € 5 милиони и ветувале дека долгот, ќе остане само на хартија. Раководителите ги земале парите, а долгот остануваше во билансот на банката и на чистачката.

3. Да се преправаш дека си родил бебе

Трансформирање на безготовински средства во расположливи (жаргон на руски „обналичка“) преку различни фиктивни трансакции не ја одмина ни Русија. Понекогаш начините за практичната примена на шемата се исклучително суптилни. Во 2013 година во Русија се приведени криминалци кои имаат земено над $ 180 милиони од малверзации со мајчинскиот додаток.

Топ 5: Кој зел најмногу мито во Русија?

Мајчинскиот додаток е форма на државна поддршка за руските семејства. Со оваа помош можат да се искористат семејствата во кои по 1 јануари 2007 година се родило или е посвоено второ и следно дете. Семејството може да ги потроши средства за подобрување на станбените услови или за образование на едно од децата.

Според податоците на Министерството за внатрешни работи криминалната група во која имало над 400 трговски фирми, собирала информации за недобростоечките семејства и им предлагала да „заработат“ сертификат за мајчински додаток.

Далаверџиите склучувале со жени договор за целни заеми, што е еднакво на големината на „мајчинскиот додаток“ (во тој момент над $ 6.500), божем за купување на стан. Потоа криминалците од името на мајките стекнувале недвижен имот (кој неколку пати поевтин од декларираната вредност) и обезбедувале пред државните органи пакет од потребните документи со кои се потврдува купувањето. Врз основа на овие документи се исплаќала помошта за мајките. Дел од добиениот износ злосторниците го враќале на семејствата, а останатото (од 30 до 80%) го делеле.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.