Цар-топот во Московскиот кремљ е запишан во Гинисовата книга на рекорди како најголемо оружје на светот кое испукува топовско ѓуле. Секое ѓуле било тешко 800 килограми, топот е тежок 40 тони, а за да се премести од едно место на друго морале да го влечат 200 коњи.
Овој топ има калибар од 890 милиметри. На светот постои артилериско оружје со поголем калибар, како што е на пример мерзерот во Велика Британија и „Литл Дејвид“ во САД – овие две оружја имаат калибар од 914 милиметри, но тие се минофрлачи, а не топови, што значи дека Цар-топот во Кремљ е ненадминато артилериско оружје од овој вид.
Освен тоа треба да се има предвид дека споменатите минофрлачи се произведени во 19 и во 20 век кога се користени (релативно) модерни технологии, додека Цар-топот е излиен од бронза во 1586 година. Го направил Андреј Чохов во Москва со руска техника на лиење.
Топот е направен за време на владеењето на царот Фјодор Иванович, син на Иван Грозни. На топовската цевка е прикажан царот како седи на коњ, со круна на главата и со жезол во раката. Над царот е излиен натписот: „Со божја милост царот и велики кнез Фјодор Иванович, владетел и самодржец на цела Велика Русија“. Има уште два натписа. На едниот е наведено кој го направил топот, а на другиот дека е направен на барање на царот.
Постои мислење дека топот го добил својот назив зашто на него е прикажан царот, но сепак е попопуларно толкувањето дека е така нарречен поради огромните размери, што било сосема необично за тоа време.
Поединци тврделе дека Чохов го направил својот топ како средство со чија помош странците би можеле да добијат впечаток за московската држава, а не за примена во борбени дејствија. Според оваа теорија, топот не бил предвиден за користење и никогаш од него не се пукало. Но, за време на реставрацијата во 1980 година топот го прегледале стручњаци од Артилериската академија и нашле во него остатоци од барут. Така дошле до заклучок дека од овој топ се пукало барем еднаш.
Според нашите сознанија Цар-топот не е направен исклучиво за пропаганда. Тој бил поставен на специјален постамент на Црвениот плоштад и требало да се користи за одбрана на Кремљ од исток, но никогаш не бил применет во реални борбени дејствија. Топот во 18 век е преместен во Арсеналот од Кремљ.
За време на походот на Наполеон во 1812 година во Москва избил пожар кога бил уништен дрвениот носач. Подоцна бил направен железен. Тогаш биле направени и топовските ѓулиња кои сега стојат пред топот. Тие имаат декоративна намена и се премногу големи дури и за Цар-топот.
Покрај Цар-топот постои и Цар-камбана.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче