Хотелот е отворен кон крајот на четириесеттите години од минатиот век по наредба на Јосиф Висарионович Сталин, и бил местото каде што постојано престојувал неговиот син Василиј, а подоцна Никита Хрушчов тука ги примал странските делегации.
Сега еден ден престој во овие историски апартмани на семејството Сталин чини 21.500 рубли (околу 300 евра).
Јавните мензи сè уште се популарни во Русија, но малкумина се трудат во нив да ја доловат атмосферата на Советскиот Сојуз. Мензата број 57 во трговскиот центар ГУМ на Црвениот плоштад е едно од таквите места. Тука има и апарати со газирани пијалаци, советски плакати, алуминиумски виљушки, „витаминска“ салата, „московски боршч“ и сето останато што го имала една обична советска менза.
Свето место за сите оние кои тагуваат по Советскиот Сојуз. За водачот на револуцијата и понатаму нема место во црната земја, и секој што сака може да го види тука, со главата и со брадата. Но, не и да го слика.
Се наоѓа на територијата на Измајловската тврдина која всушност и не е никаква историска градба. Но, ако сакате да набавите предмет што го има секоја куќа во СССР, од керамички садови и стари грамофони до одвратните и легендарни цигари „Беломорканал“, сето тоа може да го најдете токму тука.
На ова место ќе најдете околу 40 вистински автомати за аркадни игри од Советскиот Сојуз кои не се за гледање, ами и за игра.
Таганска метро станица
Legion MediaМетрото во Москва е вистински подземен музеј. Многу станици имаат над 50 години, а најубави се, сепак, оние на Кружната линија (Кольцевая). За нивниот дизајн биле ангажирани главните советски сликари и скулптори и сè е направено во стилот на таканаречениот сталински ампир.
Синџирот ресторани го има добиено името по малите варени пирошки полнети со разни слатки и пикантни филови – вареники – и тој не постоел во Советскиот Сојуз, но сопствениците помислиле дека ќе им се исплати рестораните да изгледаат како вистински советски станови. И не згрешиле!
Најголемото европско филмско студио има речиси 100 години. Тука се снимени над 2.500 филмови, вклучувајќи ги и ремек-делата на Сергеј Ејзенштејн и на Андреј Тарковски. Архивата на Мосфилм чува илјадници сценографии и експонати кои може да ги видете на организираните екскурзии.
Но, симболот на Мосфилм, споменикот „Работникот и колхозницата“ изложен е во паркот ВДНХ. Тоа не беше само еден од најголемите изложбени комплекси на светот. Тоа беше и своевиден храм на човековиот труд кон кој целел сиот Советски Сојуз, центар на националните натпревари во работа и производство. ВДНХ е составен од 250 изложбени павилјони посветени и одредени на републиките или на определени области од стопанството, науката и техниката, од кои речиси секој е ремек-дело на архитектурата.
Киното во една од Сталиновите облакодери на Котељническиот кеј е отворено во 1966 година и своевремено било важно место за културниот живот на градот. „Илузион“ е реновиран и повторно работи од 2018 година. Едно од ретките кина каде се прикажуваат стари советски и странски филмови.
Најпознатиот ресторан во Москва каде се приготвуваат чебуреки (полнето тесто слично на панцерота). „Дружба“ го нема сменето изгледот од шеесеттите години на минатиот век: мала и тесна сала без слободни места, а на менито има само чебуреки со месо, пиво и жестоки пијалаци по ниска цена.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче