Запознајте го советскиот извидувачки авион „Болохвитинов Спарка“

ANUBYSVIDEO / youtube
Овој авион со издолжен труп беше направен непосредно пред почетокот на Втората светска војна, но во тоа време во фабриките веќе се градеа други авиони чија ефикасност беше докажана, така што овој модел беше напуштен.
  • Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
  • Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!
  • Пријавете се на нашата неделна мејлинг листа https://mk.rbth.com/subscribe

Авионот беше конструиран во 1937 година за набљудувачки и лесни бомбардерски мисии (иако била замислена и јуришна варијанта), а беше направен од јули 1938 година до зимата истата година. Пробните летови беа изведени во 1939 година (пилот Б. Н. Кудрин).

Моделот имаше метална конструкција со панели на крилата и трупот. Крилата имаа распон од 11,38 метри и површина од 22,9 квадратни метри, составени од горни и долни панели на облогата помеѓу надолжните греди на крилата на авионот, исечени по должината на неутралната оска, носот и опашката.

Како што соопштува Airwar.ru, беше забележано дека авионот во сите летови бавно фаќа залет и бавно се крева кога ќе полета, а при брзина од 300 км/ч се создава преголем притисок на крилата. Дополнително на сето тоа, забележано е и губење на силата во трансмисијата на задниот мотор, а ни односот на брзината на вртење на коаксијалните ротори не беше баш најдобар.

Државното тестирање на авионот беше извршено во 1940 година. Беа добиени следните податоци: брзина 570 км/ч, километража со еден резервоар 700 км. Авионот не го помина тестирањето поради лошите карактеристики на полетувањето и слетувањето.

После тоа, техничките карактеристики беа подобрени и многу проблеми беа решени, но немаше никаква корист од тоа бидејќи авионот беше готов во 1941 година, непосредно пред почетокот на војната, кога истата фабрика веќе сериски го произведуваше Пе-2.

Варијантата „С“ немаше заден мотор, имаше скии што не се повлекуваа на опремата за слетување и имаше полетна маса од 4000 килограми. Во летовите беа проверени параметрите на контрола, отпорноста и механиката.

Може да се додаде дека за овој авион беше предвидени малку сиромашно вооружување - само еден митралез ШКАС на самиот крај на трупот. Подоцна, на негово место беа поставени два митралези УБТ, контролирани од далечина од пилотот-набљудувач. Оригиналниот механички управувач беше многу удобен за ракување. Авионот можеше да носи 400 килограми различни бомби. Немаше митралез во носот на трупот.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Дознајте повеќе

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња