Видот е првпат опишан 1741 година од страна на учесникот на Втората камчатската експедиција Георг Стелер. Името алеписаурус (Alepisaurus ferox) го добива 1811 година, откако видот е проучен од познатиот истражувач на фауната на далекоисточните мориња Петар Палас.
Рибата достигнува должина од 215 см, тежина до 9 кг, има заби долги 3 см и висока грбна перка. Брза е, силна, благодарение на сплоснатото витко тело и тесната издолжена глава.
Преку лето може да се сретне во водите на Далечниот Исток на Русија, иако нејзиното живеалиште се морињата во тропската и суптропската клима, меѓутоа алеписаурусите пливаат и далеку на север, до Гренланд, Исланд и Беринговото море.
Познато е дека алеписаурусот јаде риби од својот вид, односно тоа е риба-канибал, дека е хермафродит и дека обично може да се најде на длабочина од 1000 метри. Во далекоисточните води Русија, според процената на научниците, има околу половина милион алеписауруси.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче