Бјукенен: Ние ја одбивме подадената рака на Русија

04 мај 2016

Руска реч на македонски

Кога командантот на американската армија, генералот Реј Одиерно се пензионираше, рече дека Русија е главниот геостратешки непријател на САД. Ја спомена заканата за Естонија, Латвија, Литванија и Украина. Меѓутоа, кога генералот Одиерно ја почнуваше воената кариера, тие четири држави беа дел од СССР и ниту еден претседател од времето на студената војна не можеше ниту да помисли дека вреди да се војува за нив. На некој начин независноста на балтичките земји е една од најважните дивиденди по завршувањето на студената војна. Но кога тие држави успеаја да станат толку важен американски интерес за да им се гарантира безбедноста по цена на војна против Русија, пишува новинарот и публицист Патрик Бјукенен на страниците на „Американски Конзервативец“

Американскиот естаблишмент би морал да го погледне светот со очите на Путин, смета авторот на статијата за „Американски Конзервативец“:

„Кога Роналд Реган се сретна со Михаил Горбачов 1986-та во Рејкјавик, Путин имаше 30 години, а советската империја се протегаше од Елба до Беринговиот теснец. Советите беа присутни во Африка, во Карипското море и во Централна Америка Советскиот Сојуз беше супердржава која ѝ парираше на Америка.

Потоа Путин го набљудуваше „наполеоновското повлекување на Црвената армија од Европа“, распаѓањето на неговата земја на 15 држави. СССР изгуби третина од територијата и половина од населението. Црното море, кое некогаш му припаѓаше на СССР, е поделено меѓу прозападната Украина на север и непријателски расположената Грузија на исток, и двете поранешни државни на Варшавскиот пакт на запад кои во меѓувреме станаа членки на НАТО. Руските воени бродови на пат од Санкт Петербург до Атлантикот минуваат покрај бреговите на осум НАТО држави. Путин гледаше како НАТО, и покрај сите ветувања дадени на Горбачов, постепено ја голта Источна Европа.

u041du0410u0422u041e vs. u0420u0443u0441u0438u0458u0430: u0417u043eu0448u0442u043e u0441u0435 u0441u043fu043eu043cu0435u043du0443u0432u0430 u0422u0440u0435u0442u0430 u0441u0432u0435u0442u0441u043au0430 u0432u043eu0458u043du0430?

Сега Путин слуша како американските јастреби повикуваат во воениот блок три поранешни советски републики - Молдавија, Грузија и Украина. Откако Путин го убеди Киев да стапи во Царинската унија, виде како е организиран државен удар поддржан од Американците. Ги виде обоените револуции кои се финансирани од САД, во обид да ги соборат сите режими во светот со кои Москва е во пријателски односи.

„Русија не ја прифати подадената рака на партнерство“, изјави врховниот командант на Здружените сили на НАТО во Европа генерал Филип Бридлав, „го одбра патот на непријателството“. А зошто бараме од Путин да го доживее движењето на НАТО на исток како „подадена рака“?

Ние ги собираме плодовите на гневот и негодувањето на рускиот народ кои лесно може да се објаснат, поради начинот на кој го искористивме распадот на советската империја. Зар самите не ја одбивме раката на пријателство што ни ја подаде Русија, кога одлучивме да ѝ го наметнеме својот униполарен свет, да си играме „големата империја“ и да се избориме за статусот на „великодушен глобален хегемон“.

Ако сега навистина се одвива втората студена војна, дали е Русија таа која го започна?

Сите права ги задржува „Росијскаја Газета“.

русија и сад русија и нато русија и поранешните советски републики Накратко