Кој ископа тунел под Кремљ без никој да знае

Максим Кушниренко / Дмитриј Абрамов
Во најдобрата традиција на „Откупот на Шошенк“, лукав руски бизнисмен тајно ископа трикатно подземје во најчуваната област во Москва под историските згради во срцето на руската престолнина. Работел повеќе од две години, дискретно пренесувајќи ја ископаната земја ноќе. Но, тогаш доаѓаат момчињата од Федералната служба за безбедност ...

Оваа приказна започнува како лукава деловна шема и завршува како холивудски блокбастер: во 2008 година, локална градежна компанија наречена Старград доби договор со владата за реновирање на надвозникот помеѓу две важни културни и историски знаменитости што се граничат со Црвениот плоштад – Плоштадот на Револуцијата и улицата Никољскаја.

На прв поглед, договорот е совршено во ред и сè можеше да заврши доста добро ако раководството на компанијата не се решеше да се вклучи во сомнителен потфат. Со цел физички да го прошири просторот за изнајмување во екстремно скапата централна област на Москва, Старград започна дискретен градежен проект со невидена дрскост и големина: трикатен подрум под историските згради во центарот на градот, од кои некои датираат од 15 век.

„Диверзија на саботери“

Започнува амбициозната градба, од која бизнисменот се надева дека ќе се збогати. Со години, ангажираните работници копаа земја под најстариот округ во Москва, копајќи ја почвата ноќе.

Тука, сепак, доаѓа најизненадувачкиот пресврт во историјата, кој се смета за еден од најзачудувачките надзори во модерната историја на градот: се чини дека никој не ја забележува спектакуларната активност што врие под носот на Федералната служба за безбедност (ФСБ), чија концентрација во и околу Кремљ треба да биде доста висока.

„Една цела дивизија саботери би можела да се смести тука“, изјави Дмитриј Абрамов, раководител на Московскиот оддел за локална историја и истражување во Историскиот и архивски институт на Рускиот државен универзитет за хуманистички науки за Russia Beyond Македонија.

Абрамов раководи експедиција до пештерата, која денес изгледа како огромен напуштен подземен паркинг со извонредни размери и одреден степен на уништување. „Магистралата за греење беше отворена и водеше директно кон Кремљ“, вели научникот за Russia Beyond Македонија.

Во заднината на засилените безбедносни мерки што полицијата и безбедносните служби ги одржуваат во Москва во последно време, многу е тешко да се замисли дека некој, вклучително и гастарбајтери ангажирани специјално за проектот, може да се приближат толку близу до Кремљ и, според Аврамов , да има практично непречен пристап до едно од најчуваните места во рускиот главен град.

Акцијата на безбедносните служби

Целиот потфат заврши неочекувано кон крајот на 2008 година, кога Јуриј Лужков, тогашен градоначалник на Москва, доби жалба за мистериозна градба што им се заканува на историските места во центарот на градот. Следуваа извештаи на медиумите и акции од страна на полицијата и ФСБ во областа на сомнителна градежна активност.

Според информациите, шефот на „Старград“ бега од Русија поради страв за својот живот, бидејќи се распаѓа неговиот спектакуларен проект за кој се верува дека го финансираат неименувани криминални елементи.

„Тие (градежниците) фрлија толку многу археолошки материјал. И не можеме да бидеме сигурни дека не нашле никакво богатство", рече Абрамов.

И покрај можната важност и големина, приказната изненадувачки брзо згаснува и подземното ископување е напуштено ... до неодамна, кога неколку новинари направија успешен обид да влезат таму од трите дискретни, но непречени влеза.

Овој пат, ФСБ сериозно го сфаќа ова прашање и ги блокира сите влезови што можат да ги загрозат стратешките места: Кремљ и блиските метро-станици.

Но, иако се чини дека проблемот е решен, останува едно прашање: како градските власти не забележаа дека ваква шема да им се одвива под носот? Ниту, податокот дека пред да исчезне, првиот човек на Старград вели дека градежните работи се легални и дека договорот е одобрен од градските власти.

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња