Ада Занегина
Archive photoАпелот предизвика бурни реакции кај омските деца. Во писмата до редакцијата децата пишуваа како сонуваат да се вратат во родните градови и дека се исто така подготвени да ја дадат целата своја заштеда. „Нека нашите татковци ги разбијат фашистите со тенкови направени од нашата заштеда“, напиша Шура Хоменко.
На крај за оваа иницијатива дозна Сталин: „Молам на децата од предучилишна возраст од градот Омск, кои собраа 160886 рубли за производство на тенкот „Малиот“, да им се пренесат моите топли поздрави и благодарноста на Црвената армија“.
Малиот Т-60
Archive photoПролетта 1942 година лесниот тенк Т-60, направен од парите собрани од децата, излезе од производствената лента. Возачот на тенкот беше една од малубројните жени-тенкисти во советските Вооружени сили Екатерина Петљук.
„Малиот“ успешно се бореше против непријателот во Сталинград, но летото 1943 година Петљук мораше да се префрли во друго возило. На „Малиот“ му се изгуби трагата, но, според некои информации, стигнал до Прага и Берлин.
Екатерина Петљук
Archive photoТриесет години по победата над Германците, омските ученици го најдоа писмото на малата Ада во еден стар весник. Воодушевени од нејзиниот пример, решија да организираат средба меѓу Адел Занегина и Екатерина Петљук. „Двете газдарици на тенкот“ се сретнаа на 19 мај 1975 година во Омск.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче