Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
Потребите на царскиот двор во Русија ги опслужувала цела армија трговци и приватни претпријатија. Тие произведувале и испорачувале на дворот за царот и за членовите на царското семејство разновидна луксузна стока и домашни предмети – кондиторски производи, накит, храна и алкохол, мебел и други работи.
На оние што постојано соработувале и беспрекорно ја извршувале својата работа од првата половина на 19 век им се доделувала титулата „снабдувач на дворот на неговото царско величество“. Тоа била голема чест. Трговец со таква титула можел да стави руски грб на своето лого и на рекламите. Покрај тоа, во ваквиот ангажман работата била исплатлива, со оглед на тоа што Романови не жалеле пари за секојдневните потреби. Од друга страна, оваа титула лесно можела да се изгуби (особено ако се смени сопственикот на компанијата или ако испораките доцнат).
Имало неколку десетина официјални снабдувачи, меѓу нив и странски претпријатија и трговци, на пример гуми Michelin, часовници Tissot и Breguet, и германски автомобили DMG.
Ќе наведеме некои производи коишто биле најпознати доставувачи и му испорачувале на дворот по нарачка.
Јајце Фаберже „Александровски дворец“; 300-годишнина од домот на Романови
shakko (CC BY-SA 3.0)Името на Фаберже се прочуло ширум светот. Над 30 години овој јувелир по царска нарачка ги правел познатите велигденски јајца, коишто Александар Трети, а потоа и Николај Втори, им ги подарувале на своите сопруги.
Подарок на царот Николај II на царицата Александра за Велигден 1906.
Maxim Sinelshchikov (CC BY-SA 4.0)Покрај тоа, фирмата Фаберже за царското семејство правело разновидни украсни предмети како пепелници, кутии за цигари, вази, скапоцени рамки за икони, пехари, ковчежиња и други луксузни дреболии.
Чиниче, 1889 // Соларник, 1894.
Историски музејОвчиников бил кмет кај кнежевско семејство кое препознало во него уметнички способности и го испратило да учи јувелирски занает. Работата му била многу исплатлива, така што тој успеал да се ослободи од кметството, односно да ја купи својата слобода и да отвори сопствена фабрика.
Украсен сад за бонбони, 1893. // Сад за слатко со поклопец и лажички,1899-1904, претпријатие на П. А. Овчиников.
Музеј „Собрание“Правел предмети од емајл – сервиси, соларници, вази и паричници кои многу му се допаѓале на идниот цар Александар Трети. И поради тоа компанијата на Овчиников над 40 години го снабдувала царскиот двор.
Трговска куќа на Павел Буре
Public domainОд 1899 година до Револуцијата од 1917 година трговската куќа на Павел Буре била речиси единствената компанија која испорачувала часовници за царскиот двор.
Часовници за камин што се огласуваат на секој половина час, Русија/Швајцарија. Крај на 19 века, фирма „Павел Буре“
Музеј „Собрание“
Механички џебен часовник со репетитор на минути Швајцарија, Русија. 1880-1887.
Музеј „Собрание“За тоа време оваа часовничарска куќа по царска нарачка произвела неколку илјадници часови – џебни, ѕидни, патни и други.
„Кондитерско партнерство А. И. Абрикосов и синовите“
Public domain„Фабриката и трговско партнерство А. И. Абрикосов и синовите“ била главен производител на чоколади. Абрикосов прв во Русија прелеал суво овошје со чоколадна глазура, а претходно ваквите десерти се увезувале само од странство. Исто така произведувал карамела, кекси и разновидни бонбони.
„Кондитерско партнерство А. И. Абрикосов и синовите“
Public domainКондиторскиот магнат поседувал фабрика и неколку продавници во Москва, за во 1899 година да стане доставувач на дворот на неговото царско височество. Фабриката на Абрикосов по револуцијата била национализирана и преименувана во „кондитерски концерн Бабаевски“. Ова претпријатие сѐ уште работи.
Претпријатието „Ејнем“
Public domainГерманскиот слаткар Теодор фон Ејнем кон средината на 19 век отворил сопствено претпријатие во Москва. Правел шеќер во коцки, карамела, чоколадни бонбони, кекси и други кондиторски производи.
Производи на фабриката „Ејнем“
Public domainВо неговите слатки уживаше женската половина на царското семејство, којашто тој ја снабдувал со стока. Но, и покрај сите успеси и медали освоени на меѓународни изложби, компанијата „Ејнем“ официјално добила титула доставувач на царскиот двор дури во 1913 година, по смртта на својот основач. По Револуцијата, па сѐ до денес, фабриката работи под назив „Црвен октомври“ („Красный Октябрь“).
Чоколадни бонбони производител „С. Сиу и Ко“.
Public domainФранцузинот Адолф Сиу се пробал во правење парфеми. Меѓутоа, повеќе се прославил како сопственик на кондиторска фабрика. Насекаде во Руската Империја имало продавници на фирмата „А. Сиу и Ко“ што ја основал Адолф, а потоа фирмата ја презеле неговите синови „С. Сиу и ко“. Асортиманот на нивните кондиторски производи бил огромен: кекси, какао, карамела, желе бонбони, наполитанки, медени колачиња и многу друго. Во чест на 300-годишнината од династијата Романови компанијата во 1913 година го пуштила во производство својот познат кекс „Јубилејное“ и се стекнала со титула доставувач на царскиот двор.
Фабриката „С. Сиу и Ко“. 1903.
Public domainВо советско време фабриката е преименувана во „Болшевик“ и продолжила со производство на кексите кои веќе станале бренд. Патем, кексите се произведуваат и денес, и сѐ уште се омилен десерт на многу дали деца во Русија.
Парфимеријата Alphonse Rallet & Co, 1900, Иван Билибин//Етикета на парфем Alphonse Rallet & Co, Москва, почеток на 20 век
Public Domain//Библиотека „Н. А. Некрасов“Францускиот производител на парфеми во 1843 година отворил своја фирма во Москва. Произведувал парфеми, пудра, кармини и сапун, а 12 години подоцна станал снабдувач на царскиот двор и повеќе пати ја потврдил оваа своја титула. На шишето од парфемот Alphonse Rallet & Co бил прикажан двоглав орел – симболот на Руската Империја.
Инаку, производителот на парфеми од оваа компанија, Ернест Бо, подоцна го креирал за Коко Шанел познатиот парфем Chanel №5. Се претпоставува дека како основа го зел парфемот „Букетот на Екатерина“ („Букет Екатерины“) што го направил во чест на 300-годишнината од династијата Романови.
Реклама на трговецот со вино П. А. Смирнова, 1893.
Public domainБрендот руска вотка Smirnoff е познат во целиот свет. Ова вотка ја измислил Владимир Смирнов (додека бил во емиграција), син на Пјотр Смирнов, познатиот руски „крал на вотката“, чија фабрика произведувала вотка, вина и разни видови ликер. Освен тоа, партнерството на Смирнов тргувало и со вина увезени од странство.
П. А. Смирнов, трговија со вино
Public domainОд 1889 година тој го добива звањето снабдувач на царскиот двор, а кога станува збор за „кагор“ (вид црвено вино) практично држел монопол во снабдувањето на православните цркви и манастири во Русија.
Продавницата на Елисееви и подрум со домашни и увозни вина, 1913.
Karl Fischer/Public DomainЕлисееви биле трговска династија. На почетокот од 19 век имале неколку продавници во Санкт Петербург и продавале увозна стока: вино, кафе, чај, ориз, кашкавал и друго. Синовите на сопственикот во 1857 година ја основале стоковната куќа „Браќа Елисееви“. Тие купувале вина од странство, а во Русија вршеле негова ферментација и го полнеле во шишиња.
Продавницата на Елисееви и подрум со домашни и увозни вина, 1913.
Karl Fischer/Public DomainИмале подрум со вина на Василевскиот остров во Петербурк, кој важел за една од најдобрите винарии во Европа. Нивните вина освојувале меѓународни награди, а од 1874 година Елисееви станале снабдувачи на царскиот двор.
Етикета на вино на Лев Голицин
Public domainКнезот Голицин бил зачетник на производството на пенливи вина во Русија. Неговото шампањско високо го оцениле дури и Французите во 1889 година на Светската изложба во Париз. Голицин на Крим и на црноморската ривиера создал цела винска индустрија, засадил виногради со неколку видови грозје и изградил подземна винарија со систем тунели.
Вината на Лев Голицин на одлежување
Public domainНеговото шампањско се служело во 1896 година на крунисувањето на Николај Втори и денес е познато под називот „Коронационное“. Во таа пригода Голицин добил статус на снабдувач на императорскиот двор. Денес во знак на сеќавање на најпознатиот руски винар по старата рецептура се прави пенливото вино под брендот „Лев ГолицынЪ“.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче