Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
Кон средината на октомври, поранешната „Голема армија“ почнала да се подготвува за напуштање на Москва. Меѓутоа, Наполеон не можел туку така да го напушти омразениот град. Решил да му плати за „гостопримството“ со уништување на симболот на руската држава - Кремљ.
Оваа „почесна“ задача императорот му ја доверил на генералот Едуар Адолф Мортје. Тој ги истерал жителите на градот до ѕидините на Кремљ и ги принудил три дена да копаат тунели и поставуваат мини.
„Нашите раце самите не сакаа да го прават тоа“, рекол подоцна еден од работниците. „Сè нека пропадне, но не од наши раце. Тоа не беше наша волја: колку и да не сакавме, моравме да копаме. Проклетниците стоеја до нас и штом ќе видеа дека некој од нас копа послабо, веднаш нé удираа со кундаците. Целиот грб ми беше изудиран“.
Штом последните Французи го напуштиле градот, почнало активирање на поставените мини. Така била уништена Водоводната кула, а оштетени се и Николската, Првата безимена и Петровата кула, дел од ѕидините и дел од Арсеналот. За чудо преживела најголемата градба во Москва - камбанаријата на Иван Велики.
Последиците можеле да бидат многу полоши, но очигледно самата природа била против варварската намера на Наполеон. И самите француски офицери зборувале зад грбот на императорот дека тоа не е во ред. Силниот континуиран есенски дожд едноставно ги изгаснал повеќето фитили, спречувајќи ги мините да експлодираат.
И локалните жители побрзале да ги гаснат фитилите, како и претходницата на руската војска под команда на Александар Бенкендорф.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче