Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
Оваа игра беше корисна во смисла дека имаше суптилна цел уште од рана возраст да ги воспита професионалните криптографи. Играта ги воведуваше советските деца во светот на радио-комуникациите и шифрирањето.
Оваа игра во никој случај не е специфичен советски изум. Во својата најпримитивна форма со молив и хартија настана долго пред појавата на електрониката во светот на игрите. Кога се појави играта со конзола, таа брзо го освои Советскиот Сојуз. Електронската верзија на „Борбениот брод“ имаше вградени светлосни и звучни ефекти.
Во 1988 година Советите го клонираа класичниот „Монопол“ и го претворија во друштвена игра со социјалистичка нијанса, иако таа остана подеднакво натпреварувачка како и оригиналот, бидејќи основните принципи останаа непроменети.
Долго пред светот да слушне за Need for Speed, советските деца се тркаа на свој начин. Овој симулатор на возење користеше ротирачки дискови и волан за да создаде илузија на возење.
Вака изгледаше советската верзија на класичниот флипер. Основниот принцип остана ист, но визуелниот стил беше целосно променет. Во овој пример цртежите се инспирирани од руската народна приказна „Лепче“.
Сите ја знаеме познатата Рубикова коцка која го освои светот. Сепак, нејзината сестра-близначка по име Рубикова змија беше исто толку популарна меѓу советските деца како и оригиналот. Играчот требаше да извртува различни делови од целината и на тој начин да создаде различни форми и фигури.
Ова е повторно нешто слично на Рубиковата змија. Играта се состои од кула во вод на валјак со нивоа кои слободно се вртат и се полни со топчиња во различни бои. Играчот треба со раце да ги врти нивоата и да користи едно празно место за да ги нареди топчињата вертикално по боја.
Оваа игра има различни форми и изглед. Целта на играта беше да се донесе топката во центарот на лавиринтот. Игрите од овој вид имаа повеќе топки и беше потребна голема вештина и трпение за да се решат.
Оваа игра се состоеше од табла што го претставуваше теренот, а секоја фигура на него беше прицврстена со еластична пружина. За да ја удрат топката играчите мораа да ја затегнат пружината и да ја пуштат, насочувајќи ја топката кон голот на противничката екипа. Поради недостиг на заштитна мрежа, таа често испаѓаше од таблата.
Оваа друштвена игра немаше фигури. Наместо тоа, имаше терен со два коша заштитен со пластичен покрив. Играчите ги притискаа копчињата од секоја страна за да ја уфрлат топката со помош на вградениот механизам.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче