Зошто Русите издупчиле најголема дупка во Земјината кора?

Централната кула на Колската ултрадлабока бушотина од седумдесеттите години од минатиот век

Семјон Мејстерман/TASS

Како и секое неповторливо место на светот или како секој феномен, Колската бушотина (длабока 12.226 метри со пречник од 23 сантиметри) ја следат морничави приказни, а ја нарекуваат и „пеколен бунар“. Велат дека на околу 12 километри длабочина измериле температура од околу 1.000 степени Целзиусови. Спуштен е микрофон отпорен на високи температури кој снимил човечки крици и лелеци. Дошле од пеколот!

Семјон Мејстерман/TASS

Микрофон отпорен на толку високи температури секако не постои. Дупчењето е навистина запренo на длабочина од 12.262 метри и е измерена температура од 200 степени Целзиусови. Но, раководителот на проектот, геологот Давид Губерман, признава дека во 1995 година се случило нешто што и самиот не може да го објасни...

Зошто била потребна бушотината?

Алексеј Варфоломеев/Sputnik

Бушотината на Колскиот полуостров беше дел од еден од најамбициозните проекти во тоа време. Во Советскиот Сојуз се направени вкупно 12 ултрадлабоки бушотини, меѓу кои се 6-километарската на Урал и Јен Јахинската во Западен Сибир длабока 8.25 километри, а со цел геолошки истражувања на Земјината кора.

1 јануари 1984 година

Семјон Мејстерман/TASS

Дупчењето траеше во интервалот од 1978 до 1992 година. Колскиот остров, секако, не е случајно избран со оглед на тоа дека тој е дел од горниот слој на Балтичката плоча од гранит и минерали кои настанале пред околу 3 милијарди години. Ова е една од најстарите тектонски плочи на планетата, а поради тоа е и интересна за истражување.

Алексеј Варфоломеев/Sputnik

Длабоко во дупката

Првите четири години сѐ се одвиваше според планот, Земјината кора беше издупчена до длабочина од седум километри. Потоа беше поставена друга дупчалка со тежина од 200 тони. До крајот на 1983 година бушотината достигна 12 километри, но во 1984 година се случи несреќа.

Издупчивме 12.000 метри! Ќе издупчиме и 15.000 метри! (27.12.1983 година)

Семјон Мејстерман/TASS

Се одвои цевката во должина од пет километри и ја затна дупката. Во еден момент беше изгубено сето она што беше постигнато за пет години. Дупчењето во друга насока е продолжено од длабочина од 7.000 метри.

Антон Романов

До деведесеттите години од минатиот век длабочината на „пеколниот бунар“ достигна 12.262 метри, а потоа дупчењето беше прекинато, иако примарната цел на проектот беше да се достигне длабочина од 15.000 метри. Пет години подоцна во „бунарот“ дојде до експлозија која не може да ја објасни ни Давид Губерман, а поради недостаток од финансиски средства, проектот официјално беше напуштен во 2006 година. Две години подоцна беше напуштена и самата локација која денес се наоѓа во фаза на пропаѓање.

Bigest (CC BY-SA 3.0)

При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.