„Волга, како бескрајно огледало покриена со проѕирна маглинка, благо го одразува волшебниот блед украс на ноќното небо и сонливиот стрмен брег...“, напиша познатиот руски и украински поет од XIX век Тарас Шевченко.
„Мајчичка Волга“ одамна стана од главните симболи на Русија. Таа служела и служи како извор на инспирација за поетите, писателите, режисерите и, се разбира, за сликарите.
Популарниот советски поет Евгениј Евтушенко ја опишува Волга на следниов начин:
„И животот ми е млад и ѕвонлив,
и вечно ќе бучам и цветам,
додека постои Волга,
додека постоиш ти, Русијо“.
Исак Левитан. „Вечер на Волга“, 1888.
Исак Левитан. „Свеж ветар. Волга“, 1895.
Иља Рјепин. „Бурлаци на Волга“, 1872-1873.
Исак Левитан. „Вечер. Златен Пљос“, 1889.
Василиј Кандински. „Песната на Волга“, 1906.
Алексеј Саврасов. „Рибари на Волга“, 1872.
Борис Кустодиев. „На Волга“, 1922.
Исак Левитан. „На Волга“, 1887-1888.
Николај Дубовској. „На Волга“, 1892.
Абрам Архипов. „На Волга“, 1889.
Иван Константинович Ајвазовски. „Волга“, 1887.
Исак Левитан. „По дождот. Пљос“, 1889.
Иван Ајвазовски. „Волга кај Жигуљовскиот рид“, 1887 г.
Исак Левитан. „Волга. Тивок ден“, 1895 г.
Михаил Клодт. „Волга кај Симбирск“, 1881 г.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче