Не пропуштајте!
Придружете се на Russia Beyond на Телеграм за повеќе есклузивни содржини
„Неофицијален албум“, Ринат Волигамси (2005-2006)
Волигамси повеќе од сите останати го митологизира ликот на водачот. Тој ја осмисли Лениновата интересна алтернативна биографија со братот-близнак Серјожа, со кого „дига револуција“.
„Ленин фаќа такси во Њујорк“, Комар и Меламид (1993)
Маjсторите на соц-артот Виталиj Комар и Александaр Меламид се потсмеваа на советската идеолошка уметност и нејзиниот култ на личноста, шаблонските споменици и хиперпродукцијата на пропаганда.
„Ленин кока-кола”, Александар Косолапов (1982)
Ленин е уште кај еден пионер на соц-артот Косолапов вистински херој на поп-артот. За уметникот водачот е бренд исто како што за Енди Ворхол е лименката со супата од домати „Кемпбел“.
„Последниот подвижен споменик на Ленин“, Владимир Козин, 2013.
Трогателна санка со тула, парче бетон и мала биста на Ленин е своевидно збогување со хероите на минатите времиња.
„Ленин во тебе и во мене, или Мавзолеј: ритуален модел“. Јуриј Шабељников и Јуриј Фесенко, 1998.
Во екот на јавната дискусија за можното отстранување на телото на Ленин од Мавзолејот, Шабељников и Фесенко решија да организираат уметничка акција и да им поделат на сите што сакаат лично парче од водачот. Секако, од бисквити и фил.
„Ленин и девојка“, Павел Пеперштејн, 2019 година.
Концептуалниот уметник Пеперштејн, како што самиот објасни, сакаше да го прикаже водачот потопен во магичен сон. Девојката веднаш беше наречена Русија.
„Ленин-патче“, Мајана Насибулова, 2016.
Дело од циклусот на уметницата „Ленин за душа“ во кое јунакот се појавува во најнеочекувани прикази, од гумена патка до Џокер.
„Средба на две скулптури“ („Ленин и Џакомети“), Леонид Соков, 1987.
Метафората на судирот на два суштински различни уметнички системи и светови, социјалистичкиот реализам и модернизмот.
„Ленин-тобоган“, Александар Кутовој (2015)
Кутовој ја обожава трансформацијата на советското искуство и генерациската меморија, честопати будејќи ги своите спомени од детството. „Ленин-тобоган“ претставува и варијација на темата за создавање митови околу фигурата на револуционерот, кое доживеа процут во СССР, меѓу другото и во градинките, но и слика на збогување со минатото.
„Ленин во зимско руво“, Наташа Јудина, 2017.
Сибирката Јудина честопати користи клишеа и етнографизам поврзани со Сибир, студ, крзно, снег, хибернација, бесконечност и празнина. Во таа уметничка стратегија сосем се вклопува и ироничниот крзнен Ленин.
„Јамата зјае, мракот жалосен
Се клати сандакот кристален
На ланците меѓу столбовите,
Нема ничии траги
Само на ветрот се слуша злокобниот пој
Во тој сандак е владетелот твој!“
Ирина Дрозд, 2020
Петербуршката уметница Ирина Дрозд го прикажува Ленин во вид на чудовиште со пипала или со пуштени корени во кристален сандак и му пишува песна. Уште една варијација на исконската тема на неупокоениот водач и неговото место.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче
