Омиленото јадење на Александар Велики од руската трпеза

Толку многу сакам бирјани што неколкупати месечно си го порачувам преку телефон. На сите забави на кои одиме во Бангалоре се служи бирјани. Се чини дека ова јадење е лесно за правење, но специјалитетот од кујната на могулските цареви е мошне софистициран и за него е потребно многу време и голем напор за подготвување. Сакам да ви презентирам друго јадење, за кое мислам дека е мошне лесно за подготовка. Рецептот можеби ќе изгледа долг, но е многу едноставно и секој може да го направи. На истиот начин можете да направите и вегетаријанска верзија, едноставно само прескокнете го месото.

Пилав е ориз кој се прави со месо, зачини и зеленчук. Мошне е популарен во земјите од Централна Азија и е традиционален специјалитет во Узбекистан. Во денешно време е најпопуларен начин на подготвување ориз во Русија. Во Русија има многу узбечки ресторани каде пилавот се служи во големи вог-тави. Многу луѓе го подготвуваат дома за големи забави. 

Еден од првите пишани извори во кои се споменува пилавот може да се најде во списите на Александар Велики каде се опишува гостопримството на Бактријците. Откако Александар ја освоил престолнината на Согдијана Мараканда (денешен Самарканд, Узбекистан), му бил послужен пилав на царската веселба. Се верува дека војниците на Александар со себе го донеле рецептот за подготовката на пилав во Македонија.

Постојат многу типови, вкусови и легенди за ова национално јадење. Пилавот е централно јадење во узбечката кујна, а ниту една прослава или семеен празни не поминува без него. Секој регион во Узбекистан си има свој начин на подготовка на оризот.

Главната разлика во подготовката на узбечкиот пилав од сличните начини на подготовка е што оризот не се готви на пареа, туку се вари во густа чорба од месо и со зеленчук, која се нарекува зирвак, сè дури оризот не ја впие течноста. Пилавот, всушност, е сличен на хидерабади бирјани, додека вегетаријанската варијанта потсетува на индискиот пилав. 

Месната варијанта обично содржи четири главни состојки: месо (јагнешко или козјо), моркови, кромид и ориз. Јас исто така подготвувам и пилешки пилав, кој во Узбекистан и во Русија не се среќава многу често. Подобро е да се користи темното месо на кокошката: користете ги копаните и поткопаните. Белото месо станува тврдо за време на приготвувањето.

Состојки (за 6 – 8 лица):

• 500 грама ориз 
• 250 грама месо 
• 250 грама морков 
• 250 грама кромид 
• 125 грама растително масло 
• 1 цел нелупен лук 
• 1.5 лажица ким 
• 1 чајни лажица кашмир чили 
• 1 лажица суво грозје (ако сакате) 
• Сол по вкус

Главната работа е дека е потребно да се земе еднакво количество месо, морков и кромид. Истото важи и за вегетаријанската варијанта. Главниот зеленчук треба да бидат морковот и кромидот со дополнителни зеленчуци според вашиот вкус: домати, грав, карфиол. За да направите вистински узбечки пилав треба да се придржувате до следниве три чекори: 

1. Загрејте го маслото во дебела вог-тава. Загревајте на ниска температура сè дури не се добие потребната температура. Ставете парче зеленчук за да видите дали маслото крцка. Маслото не треба да чади.

2. Подгответе зирвак: Кога маслото е доволно загреано ставете го во него месото исечкано на мали коцкички. Пржете сè дури месото не стане кафеаво. Додадете кромид исечкан на тркалца. Пржете сè дури не добие златно-кафеавкаста боја. Морковот исечете го на стапчиња. Пржете ги состојките уште малку, а потоа додадете зачини и сол. 

Главниот зачин е кимот. Се препорачува да се додаде и кашмир чили во прав и суво грозје. Во Централна Азија многу често се додава и барбарис. Тоа е кисела бобинка која може да се најде во Централна Азија, ОАЕ и Русија, но не и во Индија. Мошне е важно да го готвите јадењето според споменатиот редослед. Доколку правите вегетаријански пилав, на оваа точка од подготвувањето додадете го зеленчукот. 

3. Варете го оризот сè дури не е готов: Пред да го додадете оризот, истребете го. Можете да користите долгнавест ориз, но јас сум задоволна и со тркалезниот. Истурете го врз месото и зеленчукот и оставете го така без да мешате. Полека додавајте вода без да се мешаат другите состојки. Нивото на водата треба да биде околу два прста над оризот. Посолете и додадете куркума во прав и оставете да врие. Намалете ја температурата, покријте со капак и оставете да крчка. 

4. Последен чекор: кога водата ќе се намали, земете неколку чешнења нелупен лук и ставете го во пилавот. Верувајте, ќе биде многу вкусно, ова е мојот омилен дел од подготвувањето. Исто така препорачувам да направите и неколку дупки со дрвено стапче. Покријте повторно со капак и оставете да се довари на ниска температура. Потоа можете да го отворите садот и да оставите да се излади. 

Узбечкиот пилав не се служи во порции. Мој омилен додаток е салата од домати и кромид, која е мошне едноставна за правење. Исечете ги доматите на тенки парчиња. Исечете го кромидот на тенки полукругови. Посолете, додајте црн пипер и свеж коријандер. Не треба да се додава масло, зашто доматите веднаш ќе пуштат сок. 

Во Узбекистан пилавот вообичаено се јаде од заеднички сад со раце.

Сите права ги задржува „Росијскаја Газета“.