Зошто Јужните Словени се разликуваат од Западните и од Источните

Lori/Legion Media
Меѓународен тим научници објави комплексно генетичко-лингвистичко истражување за словенските и балтичките народи, кое објаснува зошто Источните и Западите Словени личат едни на други, а Јужните Словени се разликуваат, се наведува во соопштението на Институтот за општа генетика при Руската академија на науките.

Истражувањето на јазикот и на генетиката на Словените беше спроведено од страна на тим научници под раководство на докторот на биолошки науки О.П. Балановски (Институт за општа генетика и Медицинско-генетски научен центар) и академик Рихард Вилемс (Естонски биоцентар и Тартушки универзитет). Истражувањето е објавено во списанието „PLoS One“, пренесува ТАСС.

Во работата учество зедоа истражувачи од многу земји во кои словенските и балтичките народи се мнозинство од населението (Русија, Украина, Белорусија, Литванија, Естонија, Хрватска, Босна и Херцеговина), како и научници од Велика Британија и конзорциумот на меѓународниот проект „Генографик“.

Според дефиницијата, Словените се народи кои зборуваат на словенски јазици. Сличноста на словенските јазици не е потребно да биде одделно докажувана. Од друга страна, Јужните Словени не личат многу на Источните и на Западните.

На картата на проучената балтичко-словенска популација со зелена позадина се прикажани Источните Словени, со портокалова Западната, со виолетова Јужните, а со сината е прикажана балтичката популација. Со знаци се обележани териториите на популациите од кои се собрани примероците: анализирано според мтДНК (бели крукчиња), според Y-хромозомите (црни точки) и според автосомалните маркери (црвени триаголници).

Генетичарите истражиле над 8.000 примероци на ДНК, земени од над 50 балтичко-словенски популации. Основите групи се составени од Источни Словени (Белоруси, Руси и Украинци), Западни Словени (Кашуби, Полјаци, Словаци, Лужички Срби и Чеси), Јужни Словени (Бугари, Босанци, Македонци, Срби, Словенци и Хрвати) и балтички народи (Латвијци и Литванци).

Во анализата се користени три генетски системи: Y-хромозом кој се предава по таткова линија, митохондриска ДНК (мтДНК) која се предава по мајчина линија, и автосомална ДНК која подеднакво содржи геноми на таткото и на мајката (полигенска анализа).

Сите три системи дале слични резултати. Источните Словени (Русите од централните и од источните области, како и Белорусите и Украинците) формираат јасно обликувана група. Исклучок се северните Руси кои се генетски оддалечени од останатите Источни Словени и се поблиски до угро-финската популација.

Меѓу Западните Словени Полјаците се многу блиски до Источните Словени, а Чесите, и во помал степен Словаците, се нешто поблиски до Германците и до другите западноевропски популации. Јужните Словени се поделени на западен (Словенци, Хрвати и Босанци) и источен (Македонци и Бугари) регион, додека Србите се во средината. Јужните Словени се генетски слични на своите несловенски соседи на Балканот – Романците, Унгарците и Грците.

Балтичките популации (Латвијците и Литванците) покажуваат блискост со Естонците кои зборуваат на јазик од угро-финската група и со определени Источни Словени (Белорусите). Исто така се покажа дека балтичките популации се генетски блиски на волшката група угро-фински народи (особено на Мордвините).

Свртувајќи се кон лингвистиката, научниците го реконструираа генеалошкото стебло на балтичко-словенските јазици, и за секоја популација направија споредба на три параметри: генетика, јазик и географија. Излезе дека најмногу корелираат генетиката и географската положба на популацијата.

Научниците сметаат дека Словените, ширејќи се низ Европа, интензивно ги апсорбирале популациите што живееле на овие територии во предсловенскиот период. Словените насекаде го донеле својот јазик и го апсорбирале генскиот фонд на автохтоните популации. Овој длабински генетски „супстрат“ се разликува во различни разгранувања на словенството.

Западните и Источните Словени го презеле источноевропскиот супстрат. Најверојатно најголем дел од него бил составен од балтичките народи кои порано биле населени ширум Источноевропската висорамнина. Вториот, јужноевропски супстрат го апсорбирале Јужните Словени, а тој се состоел од балканските народи што Словените тука ги нашле.

Овие процеси ги споиле Западните и Источните Словени во единствена генетска заедница, додека Јужните Словени на овој начин станале послични на несловенските народи од Балканот, одошто на другите словенски народи.

Сите права ги задржува „Росијскаја Газета“.

Овој веб-сајт користи колачиња. Кликнете овде за да дознаете повеќе.

Прифати колачиња