ЕУ и НАТО се обидуваат да погодат од која страна следниот пат ќе пристигне предизвик од Русија. Но, според новинарот на „Фајненшел Тајмс“, тие треба да бидат загрижени не за балтичките земји, туку за југоисточниот правец - Балканот.
По 1990 години, кои беа одбележани со војни на Балканот, за стабилизирање на регионот придонесоа два фактори: своја улога одиграа, иако далечните, изгледите за приклучување кон ЕУ, што како краен резултат би помогнало за обединување на народите од поранешна Југославија, како што се случи на времето со Франција и Германија; како и поддршката од САД и претпоставката дека, во случај на конфликт, ќе интервенира НАТО.
Сега, со оглед на економската криза, приливот на бегалци, „Брегзит“ и растот на национализмот во Европа, ново проширување на ЕУ тешко може да се предвиди, а Доналд Трамп се чини дека воопшто нема интерес за земјите на маргините на Европа, пишува изданието. Овие факти можат создаваат можност за Русија да даде отпор на ширењето на влијанието на ЕУ и САД, да се обиде да ги преструктуира сојузите и дури и, потенцијално, границите. „Москва игра на своите културни врски со православните словенски народи“.
Според авторот, независно од тоа какви турбуленции ќе има на Балканот, раката на Москва ќе биде некаде во близина. Така, тврди изданието, обидот за државен удар во октомври во Црна Гора, кој првично им се припишуваше на српските националисти, всушност беше направен со поддршка на руските специјални служби за да се спречи присоединувањето на земјата кон НАТО. Возот, кој се упати кон границите на Косово со натпис „Косово е Србија“ беше направен во Русија. Покрај тоа, Русија го поддржува националистички настроениот претседател на Република Српска, која повикува на независност од Босна и Херцеговина, а исто така зазема и различна страна од ЕУ во судирот на политичките сили во Македонија. Никола Груевски, кој долго време беше силно про-ЕУ, може да се наклони кон Кремљ.
За да ѝ пружи отпор на Русија во регионот и да не дозволи да се појават таму „зелените човечиња“, САД и ЕУ мора да се борат за симпатиите на жителите на Балканот. И покрај неговите ставови фактот, какви советници и чиновници избра Доналд Трамп, зборува за тоа дека постои можност САД да останат заинтересирани за развојот на Европа.
Впрочем, дури и ако изгледите за пристапување на Балканот кон ЕУ се тенки, на Европа ѝ остануваат лостови за влијание врз ситуацијата. Како извор на помош, инвестиции и трговски односи, ЕУ е далеку понапред од Русија. И покрај сите културни врски со Русија, миграциските текови од Балканот одат практично целосно во Европа.
Но, само ветувања и малите инвестиции од Европа нема да бидат доволни за да се поправи ситуацијата. ЕУ треба да се зафати со овој регион многу поцврсто, смета авторот на статијата. Потребно е внимателно да се следи ситуацијата, да ѝ спротивстави на руската дезинформација, а европските лидери треба постојано да го посетуваат регионот за да покажат дека тие сѐ уште гледаат на Балканот и на неговите проблеми сериозно. „Пред сѐ, за тоа е потребна политичка волја. Без тоа најпроблематичното катче на Европа може да се лизне назад во своето мрачно минато, што ќе има опасни последици за целиот континент“, заклучува „Фајненшел Тајмс“, пренесува RT.
При користење на материјалите на Russia Beyond задолжителен е хиперлинк до изворот од кој е преземен материјалот.
Претплатете се
на нашиот билтен!
Добивајте ги најдобрите стории на неделата директно во вашето сандаче