Железњак: На Балканот му треба договор за колективна безбедност

„Историското сеќавање и лекциите од најстрашната во историјата на човештвото мината војна денеска нѐ обединуваат и нѐ охрабруваат да преземеме активни напори насочени кон зачувување на мирот. Но, на мое длабоко жалење, морам да констатирам дека сегашните дејствија на САД и нивните сојузници во НАТО во комбинација со агресивната реторика против Руската Федерација веќе создадоа конфронтирачка ситуација. А однесувањето на некои политичари од земјите-членки и кандидатите во НАТО под покровителство на „јастребите“ во бирократскиот апарат на овој воен блок отворено се насочени кон почнување нова „студена војна“. Затоа, директен дијалог во рамките на меѓупарламентарната и меѓупартиската соработка во насока на надминување на опасните тенденции на воено-политичката конфронтација во моментов е неопходен и потребен“, изјави Железњак.

u041fu0440u043eu0442u0438u0432u0440u0430u043au0435u0442u0435u043d u0441u0438u0441u0442u0435u043c u0432u043e u0415u0432u0440u043eu043fu0430: u043fu043eu0441u0442u043eu0438 u043bu0438 u0437u0430u043au0430u043du0430 u0437u0430 u0420u0443u0441u0438u0458u0430?

Во однос на можните насоки на политичкиот дијалог со своите странски колеги, парламентарецот истакна дека „најважна стратешка насока на нашата соработка треба да биде создавање на поволни политички услови за нов европски договор за колективна безбедност, кој би инкорпорирал одредби за конвенционалните вооружени сили во Европа, територијалните зони за присуство на воените блокови и би содржел релевантни точки за државите кои избрале или сакаат да изберат политика на воена неутралност. за Црна Гора, Србија, Босна и Херцеговина, како и за Македонија меѓународен воено-политички консензус би обезбедил гаранции за суверенитетот и територијалниот интегритет на овие држави“.

Втора важна насока за меѓународната политичка соработка, според заменик-претседателот  на Думата, „треба да биде дискусијата за подготовка на нов глобален мултилатерален договор за ограничувања во сферата на ПРО. Барањето консензус на државите, кои ја имаат или распоредуваат на своја територија н наведената класа оружје сега станува еден од приоритетите во обезбедувањето на меѓународната безбедност“.

„По четириесет и четири години по потпишувањето во 1972 година на првиот договор за ограничување на стратешкото оружје (СТАРТ) и системите за противракетна одбрана (ПРО), кои му го компензираа на светот почетокот на ерата на попуштање, пред сегашната генерација политичари лежи не помалку одговорна задача. Неопходно е да се преземат сите неопходни и должни напори за логиката на конфронтација и почнувањето на нова „студена војна“ да не ги налути нашите срца, ставајќи го под закана мирот, здобиен по  толку голема цена“, заклучи Железњак.

Сите права ги задржува „Росијскаја Газета“.